#JESUSPrzykład

Bóg jest Bogiem życia

Pewne rzeczy człowiek musi przejść sam. Sami się rodzimy i sami umieramy. Te dwa akty:
narodziny i śmierć przynależą do każdego z nas. Nikt za nas się nie urodzi i nikt nie umrze.
Jezus był w swojej śmierci sam. To, co wydarzyło się na Golgocie, było jego zleceniem
pochodzących od Ojca. Boży zamysł był taki, aby jego jedyny syn umarł, ale i
zmartwychwstał dla naszego zbawienia.
Ten dzień, kiedy to się wydarzyło, pozostawił bliskich Jezusowi ludzi w miejscu bólu i
rozpaczy. Tego dnia umarły oczekiwania, nadzieja, wyobrażenia tych, którzy z nim
przebywali. Nie tego się spodziewali. Nie tak miało być.
Dziś wciąż dla wielu chrześcijan, Wielki Piątek, kojarzy się z czasem smutku, zadumy,
umartwiania. Dla mnie takim był przez wiele lat mojego życia, póki nie zrozumiałam, że
w smutku rodzi się radość, w bólu zmiana a w bezradności przełom. Tak Jezus cierpiał,
poniósł śmierć za nas, ale On żyje i dzięki Niemu my też mamy życie.
W Bożym zamyśle życie to podróż ze śmierci do życia. To zupełnie inny kierunek niż
przyjęliśmy. Śmierć nie jest końcem tylko początkiem. Umieranie dla tego świata jest aktem
narodzin do nowego życia, wiecznego życia.
Bóg jest Bogiem żywych a nie umarłych. Jest Bogiem życia a nie śmierci. Golgota jest
miejscem życia a nie umierania.
Kiedy moja wiara zachwiała się w posadach i stanęłam w obliczu śmierci, miałam wiele pytań
i wątpliwości. Czy Bóg rzeczywiście istnieje? Czy na pewno jest dobry? Czy naprawdę mnie
kocha? Odpowiedzi przyszły kiedy wróciłam myślami do Golgoty, pod krzyż. Zrozumiałam, że
to jest bezsprzeczny, niepodważalny powód aby wierzyć: tak istnieje, tak jest dobry, tak
kocha mnie. Bo śmierć Jezusa przyniosła mi życie, jego krew oczyściła mnie, jego rany
uzdrowiły mnie.
To, co było śmiercią w oczach ludzi, w Bożym zamyśle jest życiem. Dla nas On przemienił
śmierć w życie.

Bożena Ciechanowska