#JESUSPrzykład

Tajemnica, która uczyniła mnie dzieckiem Bożym

Tajemnica krzyża zaczyna się na długo przed tym, jak Jezus rozpoczął swoją zbawczą działalność. Tajemnica Jego śmierci i zmartwychwstania zaczyna się w sercu Ojca, który, mimo że ludzie łamali Przymierze z Nim wielokrotnie, pozostał wierny i miłosierny względem nich. Względem nas, bo ofiara Chrystusa dotyczy nas wszystkich.

Ojciec posłał swego Syna, jedynego Syna, aby Ten umarł śmiercią męczeńską za nasze grzechy i w ten sposób odnowił Przymierze. Gdy Jezus wisiał na krzyżu, wzywał Ojca, szukał Go. Pan to widział, Pan był z Nim, choć w chwili, w której Jezus stał się przekleństwem dla naszego zbawienia, nie mógł być w pełni obecny, bo Bóg jest zbyt święty, by obcować z grzechem. Obserwował cierpienie Jezusa i choć znał powód i znał zakończenie, to cierpiał razem z Nim. Bo taki jest nasz Bóg – kochający, współodczuwający, zawsze obecny.

Ojciec posłał Jezusa, by uratować nas – swoich adoptowanych synów i córki. „On Tego, który nie poznał grzechu, za nas uczynił grzechem, abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.” (2 List do Koryntian, 5:21)

Dobry Ojcze, Kochany Tato, dziękuję Ci za to, że dla mnie, grzesznika, wysłałeś Jezusa, by On umarł za moje grzechy, żebym ja mogła żyć wiecznie. Dziękuję za tę ofiarę, za tajemnicę krzyża, której nie pojmuję, ale to dzięki niej mogę żyć w Twojej bliskości i mogę nazywać siebie dzieckiem Bożym.

A jeśli wciąż masz wątpliwości, czy Chrystus umarł dla Ciebie to sparafrazujmy werset Ewangelii Jana, jak zrobił to Max Lucado w książce „Promyk nadziei”: Bóg bowiem tak bardzo ukochał [Twoje imię], że dał swego Jedynego Syna, aby [Twoje imię] nie zginął/zginęła, ale miał/miała życie wieczne.

Karolina Bojar