Pycha

Doszliśmy do piątego dnia opróżniania siebie z nas samych. Łatwo nie było!

Ile to razy Bóg nas o coś prosił, a my albo tego nie zrobiliśmy, albo zrobiliśmy tylko połowicznie? To pycha. To tak jakbyśmy mówili: „Jestem Bogiem i wiem, co jest dla mnie najlepsze w tej sytuacji”.

Pycha panoszy się w dzisiejszym świecie. Pycha z prestiżu, dochodów, umiejętności, pycha z rodziny itd. Pycha odwraca nas od Boga i sprawia, że skupiamy się na sobie i na tym, co możemy osiągnąć.

Jakub w swym Liście 4:6-8 stwierdza, że Bóg sprzeciwia się pysznym i okazuje łaskę pokornym. Musimy się ukorzyć przed Panem, by otrzymać Jego łaskę. Kiedy zdamy sobie sprawę z tego, że to co mamy i to co osiągnęliśmy jest błogosławieństwem od Pana, to nie ma w nas miejsca na żadną pychę.

Z Przysłów 16:18 dowiadujemy się o dodatkowym zagrożeniu płynącym z pychy: poprzedza upadek. Pycha prowadzi do zguby! Jeśli wiemy, że to prawda, to dlaczego nadal pielęgnujemy dumę z nieistotnych rzeczy w naszym życiu?

By żyć obfitującym życiem, musimy się pozbyć pychy. Nie ma miejsca na pychę, jeśli chcemy być napełnieni Duchem Świętym. Módl się i proś Pana, by ujawnił wszelką ukrytą pychę w twoim życiu, abyś mógł pełniej Go naśladować.