Porzucanie marnotrawnego stylu życia

Zaleca się nam, byśmy prowadzili czujne życie, nie marnotrawne. Marnotrawne życie to gloryfikacja nas samych, naszych pragnień, naszych planów, to życie nieuwzględniające Bożej woli. Życie czujne to życie oddające chwałę Bogu, bycie takim, jakim On pragnie byśmy byli, wypełnianie Jego woli i oglądanie realizacji Jego planów w naszym życiu.

Kiedy będziemy pełni Ducha, nasze życie będzie się tak wyraźnie różnić, że zauważy to każdy, kto się nam przygląda. Gdy przestaniemy polegać na ograniczonej ludzkiej mądrości i wieść marnotrawne życie, to dla wszystkich stanie się oczywiste, że postępujemy inaczej niż wszyscy inni.

List do Efezjan 5:5-18 daje nam w tej kwestii wiele do myślenia. Gani „bezowocne czyny ciemności” i usilnie zachęca do szukania tego, co podoba się Bogu i starania się o to. Jak myślisz, co w twoim życiu podoba się Bogu? Czy dążysz do tego całym sercem?

Ponadto w 1. Liście Jana 2:16 czytamy, że ziemskie pragnienia nie pochodzą od Boga. Jeśli wiemy, że tak jest, dlaczego wciąż staramy się je zaspokajać? Dlaczego nadal stawiamy je na pierwszym miejscu, ponad to, o czym wiemy, że podoba się Bogu?

By zacząć eliminować marnotrawstwo ze swojego życia, musimy prosić Boga, by pomógł nam przestać żyć w ten sposób. Potrzebujemy, by nam objawił, co On uważa dla nas za dobre, a nie to, co my uważamy. Bo są takie rzeczy, które wydają nam się dobre i chociaż niekoniecznie są grzechem, to jednak są marnotrawstwem, ponieważ nie przyczyniają się do realizacji Bożego planu dla naszego życia.