Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Łukasz opowiada nam, że Jezus rozpoczyna głoszenie Królestwa Bożego w miasteczkach i wsiach. Zamiast jednak podróżować w asyście królewskiej świty jak na króla przystało, Jezus podróżuje z wybraną przez siebie grupą dwunastu ludzi z pospólstwa oraz z kilkoma kobietami, które uzdrowił i wyzwolił. Towarzyszący Jezusowi ludzie nie są przypadkowi: aktywnie uczestniczą w tym, co się dzieje. Ci, którzy przyjęli Dobrą Nowinę Jezusa i zostali przez Niego uwolnieni lub uzdrowieni, to ci sami, którzy ponieśli ją od jednego miasta do drugiego. 

Podczas ich podróży nie brak niesamowitych doświadczeń. Jezus ucisza burzę morską, uwalnia mężczyznę od tysięcy demonów, uzdrawia kobietę, która cierpiała przez dwanaście lat, wskrzesza z martwych dwunastoletnią dziewczynkę i karmi tysiące ludzi posiłkiem jednego chłopca — a gdy wszyscy się posilili, zebrali dwanaście koszy resztek! 

Czytając dzisiejszy fragment zwróć uwagę na to, jak Łukasz powtarza kilkukrotnie słowo „dwanaście”. Pamiętaj, że Jezus celowo wyznaczył dwunastu uczniów, by pokazać, że pragnie dokonać przemiany dwunastu plemion Izraela. Łukasz chce podkreślić ten fakt, więc powtarza słowo „dwanaście” dwunastokrotnie w treści swojego ewangelicznego świadectwa. Za każdym razem, gdy używa tego słowa, pokazuje inną drogę do odkupienia dwunastu plemion Izraela, a poprzez Izrael — całego świata. 

Bóg przyrzekł, że poprzez dwanaście plemion Izraela błogosławieństwo otrzymają wszystkie narody świata, a On powołał Izrael, aby był światłem dla wszystkich narodów. Izraelowi nie udało się dotrzymać swojej części przymierza, ale Bóg dotrzymał obietnicy. Jezus przychodzi, aby ponownie powołać Izrael, aby przez niego został pobłogosławiony cały świat i posyła nową dwunastkę, by głosiła Słowo Boże.