Podróż przez Ewangelię według św. Łukasza i Dzieje ApostolskiePrzykład

Gdy Jezus oczekuje w Jerozolimie na nadchodzące święto Paschy, codziennie naucza w świątyni o naturze Królestwa Bożego i o tym, co ma nadejść. W pewnej chwili Jezus podnosi oczy i widzi, że podczas gdy bogacze wrzucają znaczne kwoty do skarbony, uboga wdowa wrzuca zaledwie kilka monet. Jezus wie, że bogacze dają to, co jest im zbędna, a wdowa oddała wszystko, co miała. Zwraca się zatem do swoich słuchaczy ze słowami: „Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy”. 

Bo widzisz, Jezus nie jest taki jak inni królowie, którzy cenią bogaczy z powodu ich znacznych darowizn. W Jego Królestwie ludzie nie muszą dużo mieć, aby wiele dawać. Jezus naucza, że czas bogactw tego świata dobiega końca i że zbliża się Jego Królestwo, mówi więc do swych naśladowców, by zachowali swoje serca od tego, co jest marnością i zamartwianiem się, a zamiast tego w całości polegali na Nim (Łukasza 21:13–19, 34–36).