Łukasza 20:27-47

Potem podeszli do Jezusa jacyś saduceusze. Utrzymują oni, że nie ma zmartwychwstania, stąd zadali Mu takie pytanie: Nauczycielu, Mojżesz polecił nam w Prawie, że jeśliby jakiś człowiek miał żonę i umarł bezpotomnie , to jego brat pojmie tę kobietę, aby zapewnić potomstwo zmarłemu . Otóż było siedmiu braci. Pierwszy poślubił żonę i umarł bezpotomnie. Podobnie było z drugim, trzecim i ze wszystkimi siedmioma — umarli, nie pozostawiając potomka. W końcu zmarła i kobieta. Żoną którego z nich będzie przy zmartwychwstaniu? Bo przecież należała do wszystkich siedmiu. Wtedy Jezus im powiedział: Ludzie tego wieku żenią się i wychodzą za mąż, lecz ci, którzy zostali uznani za godnych dostąpienia przyszłego wieku oraz zmartwychwstania, nie będą się ani żenić, ani wychodzić za mąż. Będą oni równi aniołom, nie będą już umierali, a jako zmartwychwstali będą synami Boga. To natomiast, że umarli zmartwychwstają, zaznaczył i sam Mojżesz, gdy przy płonącym krzaku nazwał Pana Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. Bóg nie jest więc Bogiem umarłych, ale żywych, gdyż dla Niego wszyscy żyją. W odpowiedzi na te słowa niektórzy znawcy Prawa stwierdzili: Nauczycielu, dobrze powiedziałeś. I już o nic nie śmieli Go pytać. Za to Jezus zadał im pytanie: Dlaczego mówi się, że Chrystus jest synem Dawida? Przecież sam Dawid stwierdza w Księdze Psalmów: Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, aż położę Twoich wrogów jako podnóżek dla Twoich stóp! A zatem Dawid nazywa Go Panem, więc jak może On być jego synem? Gdy cały lud Go słuchał, Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się znawców Prawa, którzy chętnie paradują w długich szatach, lubią być publicznie witani, zajmować honorowe krzesła na nabożeństwach i przednie miejsca na ucztach, którzy rujnują domy wdów i dla pozoru długo się modlą — ci otrzymają surowszy wyrok.