Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

Zróbmy remanent swojego życia na progu Świąt. Czy można by coś uprościć?

Nasza tendencja do indywidualizmu i materializmu w tym nowoczesnym świecie może doprowadzić do tego, że wszystko postrzegamy jako potrzebę. 

Otóż potrzebujemy najnowszych i najwspanialszych zdobyczy techniki. Dalej, potrzebujemy ekstrawaganckich wakacji. Zamiast podzielić się z bliźnimi, potrzebujemy własnych odśnieżarek, kosiarek i całej masy innych rzeczy, którymi naprawdę moglibyśmy się dzielić.

Poza tym, musimywszędzie być. Każde spotkanie opłatkowe, każde wydarzenie sportowe, każde wydarzenie społeczne, każde spotkanie klubu książki. Pośpieszny tryb życia zmusza nas do tego, by potrzebować jeszcze więcej. Więcej benzyny w samochodzie, więcej posiłków na wynos, więcej dostępu do internetu.

Nie ma niczego złego w życiu pełnią życia. Trzeba nam jednak wyznać, może jako społeczeństwo, że nie pojęliśmy różnicy między pełnią życia a życiem przytłaczającym.

Szczególnie w okresie świątecznym pozwalamy, żeby domniemane potrzeby odwracały naszą uwagę od tego, co naprawdę ważne — czego chciałby dla nas Jezus. Mianowicie: miłości, radości i pokoju. Społeczności, celowości i przestrzeni do oddychania. 

Poświeć trochę czasu na remanent według poniższych punktów:

• Co może ci się wydawać potrzebą, a jest tylko odwracającym uwagę zbytkiem?
• Co w świątecznym czasie może odwracać uwagę twoją i twojej rodziny od oddawania czci Jezusowi? 
• Jakie możesz podjąć kroki, by przez kolejne cztery tygodnie skupiać wzrok na Chrystusie?

Proste życie zaczyna się od prostego skupienia wzroku na Jezusie, tak by mieć właściwy stosunek do wszystkich innych rzeczy w życiu.