Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

Są dni gdy świat nie wydaje się ani spokojny, ani jasny. Jakby pękał w szwach. Wszystko rani i brak odpowiedzi na pytania. 

Rozglądamy się za czymś, co może to wszystko przywrócić do porządku, albo choć udzielić odpowiedzi na pytanie, dlaczego widzimy tyle zdruzgotania wokół. Odsuwamy pytania, ponieważ obawiamy się, że nie znajdziemy tego, czego szukamy, ale wszystko zawodzi. Nic nie przynosi satysfakcji.

Psalmista Dawid często czuł się tak samo. W Psalmie 3 pisze, że jest otoczony przez wrogów i każdy go przekonuje, że Bóg go opuścił. Jednak wobec tych kłamstw, Dawid stwierdza prawdę:

“Ale Ty, PANIE, jesteś mą tarczą i chwałą! Ty podnosisz moją opuszczoną głowę” – Psalm 3:4.

Pewność Dawida uczy nas czegoś ważnego na temat Boga. On jest Emmanuel, Bóg z nami.

Bóg z nami w troskach, bólu i pytaniach.

Bóg z nami, gdy nie umiemy śpiewać refrenów uwielbieniowych.

Bóg z nami, gdy już za bardzo boli, a my nie mamy już nic w zanadrzu.

To nie pomimo, ale z powodu naszych zranień i bólu świętujemy Boże Narodzenie, bo służymy Bogu, który zna ból, który przyszedł wszystko naprawić, który zaprasza nas do przyniesienia wszelkich ciężarów, bólu i złożenia ich u Jego stóp.

Kauany z Brazylii opanowała umiejętność podnoszenia głowy do Chrystusa w trakcie walki. Odkąd skończyła siedem lat, lekarze zaczęli u niej stwierdzać torbiele rakowe, które przez lata pojawiały się w jajnikach, kręgosłupie, płucach i piersiach. Choć wszystko wokół wirowało, ona skupiała się na Chrystusie.

“Nie mam pojęcia, dlaczego Bóg dopuścił do tego bym zachorowała” - mówi Kauany - “ale wiedziałam, że jest dobry i wierzyłam, że pomoże mi prowadzić dobre życie, bez względu na to, ile dekad mi pozostało”. 

Lata mijały, Kauany trzymała podniesioną głowę w trakcie wzlotów i upadków leczenia, z rodziną i centrum Compassion Canada u swego boku. W 2018 roku usłyszała wieści, które odmieniły jej życie. Została całkowicie uleczona z raka! 

Trzymajmy podniesione ku Niemu głowy w każdych okolicznościach. On wiernie przełamuje nasze lęki i czyni o wiele więcej, niż możemy prosić lub sobie wyobrazić.

Pomódl się: 

Jezu, czasem ból okoliczności i ciężar świata wokół utrudnia mi zobaczenie prawdy. Czasem trudno mi trzymać podniesioną głowę, by patrzeć w Twoje oblicze, zamiast na zamęt wokół mnie. Przypominaj mi, że jesteś stale obecną pomocą. Modlę się byś mi przypominał, że Twoje jarzmo jest wygodne, a brzemię — lekkie. 

Amen.