Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

Modlitwa to postawa, do której wzywa Bóg, gdy mamy wrażenie, że świat nam wchodzi na głowę. Gdy czujemy się obciążeni zepsutą rzeczywistością, w której przebywamy. 

Piękno modlitwy tkwi w tym, że Duch Święty obiecuje wstawiać się za nami, nawet wtedy, gdy brakuje nam słów.

Jezus zachęca nas do zdjęcia z siebie ciężarów i złożenia ich u Jego stóp. Może nam być trudno to wykonać, albo wciąż odczuwamy niepokój, mimo przekazania Mu naszych trosk, jednak On obiecuje wziąć to obciążenie bez względu na jego wielkość. 

Jezus zaprasza nas do odpocznienia w Jego suwerenności. To piękno daru dzieciątka w żłobie. On jest Emmanuelem — Bogiem z nami. 

Pomódlmy się.

Jezu, przychodzę do Ciebie, przyznając, że ten okres roku może być trudny. Wyznaję, że są dni, gdy nie czuję radości, ani chwalebnego oczekiwania na Twoje przyjście. Czasem obezwładnia mnie to, co wydarzyło się w mijającym roku. 

Strata, żal, zamęt, niepewność - pomimo tego wszystkiego wiem, że pamiętając o Twej dobroci, mogę wytrzymać ciężar tego świata, nie tracąc wiary. 

Wiem, że nawet gdy wydaje się to nie mieć bez sensu, Ty jesteś dobry. Modlę się, bym w trakcie przygotowań do Twojego przyjścia, był wypełniony pokojem i oczekiwaniem. Jesteś Wielkim Królem, który niesie wszelki ciężar, Wielkim Królem, który podnosi mą twarz ku Niebu i wyprowadza z grząskiego błota. 

Amen.