Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

W niektóre lata tego nie  czujemy, jasne? Bożonarodzeniowego błogostanu, który “winniśmy” odczuwać w tym okresie roku. Radości i czci związanej z dniem, w którym nasz Zbawiciel przyszedł w ciele, by być z nami, na ziemi. W niektóre lata jesteśmy zbyt obciążeni.

Ciężar tego, co widzimy w wiadomościach przeważa nad zawrotem głowy, związanym z postawieniem drzewka w dużym pokoju.

Bicie serca złamanego na skutek wydarzeń tego roku: totalnego zamieszania, straty i zmagań związanych z COVID-em słychać głośniej niż kolędy w głośnikach.

Echo krzyku rozpaczy naszych sióstr i braci, z powodu niesprawiedliwości na świecie, głębiej drąży w naszych żyłach niż pełne czci refreny.

Psalm 3 mógłby zostać napisany w naszych czasach.

Zwróć uwagę na kontekst tego psalmu. Dawid wypłakuje się Bogu w żalu i strachu. Jego syn, Absalom, prowadzi rebelię przeciwko niemu, starając się przejąć władzę. Czy możesz sobie wyobrazić, co byś czuł, gdyby twoje własne dziecko zraniło cię w ten sposób? 

Przez ten psalm przelewa się rozpacz Dawida. Przytłacza go ogrom ludzi, chcących go zaatakować. Jednak nawet w takich okolicznościach nie pozwala sobie na zachwianie.

Oddychaj głęboko i przeczytaj ten fragment jeszcze raz. Zwróć uwagę na postawę Dawida, gdy wypłakuje się Bogu.

Przekonanie Dawida co do Bożego wybawienia i ochrony, nawet jeśli wszystko wokół się wali, uczy nas czegoś, o czym warto pamiętać w okresie Świąt. 

Materiał do refleksji:

• Co przykuwa twoją uwagę w zachowaniu Dawida wobec lęku i zamieszania? 
• Jakie słowa, twoim zdaniem, się w tym psalmie wyróżniają? 
• Jak by w trudnym czasie wyglądała twoja postawa serca i głowy wobec Boga?

Razem podnieśmy nasze głowy ku Potężnemu Królowi, urodzonemu po to, by nas uwolnić z wiążących nas łańcuchów.