Nasza postawa w Adwencie: codzienne rozważania bożonarodzeniowePrzykład

Modlitwa jest dla wielu osób tajemnicą. 

Dla wielu jest też trudnością, szczególnie w obliczu naszego przyśpieszonego świata. Czas na cichą konwersację z Bogiem wydaje się tak trudny do wykrojenia, ale gdy go już znajdziemy, to nie sposób się skupić, ze względu na ciągle przelatujące myśli przez naszą głowę. 

Spróbuj uciszyć umysł, choćby teraz. Ile rzeczy dosłownie brzęczy w tle twojego życia?

Modlitwa to jakże ważna część naszej duchowej edukacji. 

Nie polega na wypowiadaniu prawidłowych kwestii, ani formułowaniu ślicznie oprawionych słów. Modlitwa to inwestowanie w więź z Bogiem i pozwolenie Mu, by nas kształtował. 

Jeśli modlitwa stanie się naszą regularną praktyką, to przekształci nas w mniej śpieszących się, a bardziej skupionych ludzi, których wzrok jest stale skierowany na Chrystusa.

Pomódlmy się.

Jezu, wyznaję, że często zbyt dużo dzieje się wokół mnie, co odwraca mnie od życia w obfitości, jakie mi oferujesz i od Bożych ludzi. W ten świąteczny czas, powiedź mnie do pokornej prostoty, która naznaczyła Twoje urodzenie, w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia. Daj mi światłe oczy bym zobaczył, jak mogę uprościć swoje życie, bym bardziej świadomie utkwił wzrok na Tobie i na tym wszystkim, co masz dla mnie.

Jezu, chcę mieć postawę Mędrców. Chcę mieć dla Ciebie otwarte serce. Chcę pamiętać, by Cię czcić, bo jesteś dobry i dlatego, że przyszedłeś jako ludzkie dziecko, by być z nami i pokazać nam Miłość. Chcę Ci dać wszystko, co mam najlepszego i chcę być otwarty na nowe sposoby Twojego prowadzenia mnie. 

Dziękuję Ci za te Święta i za sposoby, na jakie mi przypominasz, by przestać się śpieszyć i zatrzymać wzrok na Tobie, Jezu. 

Amen.