Poddanie

Gdy szukałam biblijnych wersetów na temat niepłodności i poronień, otrzymywałam kwieciste obietnice: “Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują” (Rzymian 8:28 BW) i “będziesz piastować syna” (2 Królewska 4:16) i jeszcze “dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie” (Rodzaju 22:17 BT). Jeśli wersety te miały mnie, zranioną kobietę, pocieszyć, to była to kompletna porażka, bo spowodowały tylko pojawienie się kolejnych pytań – dlaczego te obietnice nie spełniły się w moim życiu?

Chciałam przyjąć obietnicę, którą Bóg dał Annie, jako moją własną (1 Samuela 1). Nie chciałam się jednak następnie oddać mojego długo oczekiwanego dziecka z powrotem Bogu, jak to uczyniła Anna. Chciałam przyjąć przymierze, jakie zawarł Bóg z Abrahamem i Sarą, udając, że to przymierze ze mną (Rodzaju 15-21). Ale nie chciałam czekać do dziewięćdziesiątki, by w końcu urodzić, jak to było w przypadku Sary. Skupiałam się na szczęśliwych zakończeniach, a przechodziłam do porządku dziennego nad latami zmagań, bólu, rozterki i bezowocnej wiary, jakie były udziałem tych kobiet, zanim ujrzały spełnienie Bożych obietnic.

W końcu musiałam stanąć twarzą w twarz z faktem, że Bóg nie dał mi żadnej takiej obietnicy. Ani anioł ani prorok nie zapowiedział mi, że będę miała dziecko. Prawda jest taka, że Bóg pisze unikalną historię dla każdego z nas.

Choć poszczególne obietnice mogą nie być takie same, to jednak Bóg, który je składa, jest ten sam. W każdej historii odkrywamy nowy element niezmiennego charakteru Boga. Zamiast używać tych historii, by uzyskać efekt, jaki sobie obmyśliłyśmy, możemy ich użyć, by zakochać się w Bogu, który starannie wyplata strony naszej historii odkupieniem. Zamiast przeskakiwać na sam koniec historii, możemy obserwować Boga, który wiernie pociesza te kobiety, pozwala im wzrastać i prowadzi w wątpliwościach, rozterce, niecierpliwości i frustracji.

Musimy spojrzeć na to, co dzieje się za kulisami – jak Bóg realizuje dobry plan w życiu każdej z nich, nawet jeśli tego nie widzą. Czy to naprawdę możliwe, że Bóg który stworzył te niesamowite historie, pisze również moją i twoją? Uwierz w to, droga przyjaciółko!

Oto głęboka prawda: koniec końców, samo posiadanie dziecka nie czyni życia tych kobiet bardziej spełnionym. Ich duchowa odnowa możliwa jest dzięki wierze, oddawaniu nadziei i marzeń Panu, aby On wypełnił swą wolę, bez względu na efekt końcowy. Teraz nasza kolej. Czy my także powierzymy swoje życie i pragnienia Bogu?