Syn obietnicy, obraz Jezusa

Danny Saavedra  

"Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu." —Rodzaju 22:8 (SNP)

Czy kiedykolwiek poproszono cię o zrobienie czegoś szalonego; czegoś tak absurdalnego, że nigdy nawet byś nie pomyślał, że miałbyś to zrobić? Jeśli tak, nie jesteś sam. W 22 rozdziale Księgi Rodzaju Bóg dał dziwne polecenie Abrahamowi. 

Bóg poprosił Abrahama, aby ten poświęcił swego syna. Zaraz, zaraz... co powiedziałeś? Masz na myśli syna obietnicy? Tego, od którego miał wziąć początek wielki naród? Tak, tego. Bóg powiedział: "Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego tak kochasz, Izaaka... Złóż go tam w ofierze całopalnej..." (Rodzaju 22:2 SNP). 

Musiało to być dla Abrahama potworne i nieopisanie bolesne. Czy możesz sobie wyobrazić, że jesteś proszony o poświęcenie tego, co jest dla ciebie najcenniejsze? Czy byłbyś posłuszny, jak Noe, czy też jak Jonasz, uciekłbyś w przeciwnym kierunku? Pomyśl o tym, jak niedorzeczna i szalona wydawała się ta prośba Boga. Izaak był ukochanym synem Abrahama i spoczywała na nim przyszłość Bożego przymierza. Izaak był cudem, darem Boga w odpowiedzi na wiarę Abrahama i Sary. 

Jednak Abraham usłyszał głos Boga i natychmiast z wiarą Go usłuchał. Czasami w naszym życiu będziemy musieli dokonać czegoś, co wydaje się niemożliwym, trudnym wyborem... wyborem, którego możemy nie pojmować. Tym niemniej, kiedy rozumiemy charakter Boga, Jego miłość do nas, kiedy rozpoznajemy, że Jego wola zawsze działa dla naszego dobra i Jego chwały, możemy być Mu wiernie posłuszni, ponieważ wiemy, że On zawsze działa dla dobra tych, którzy Go kochają i są powołani zgodnie z Jego planem (Rzymian 8:28).

Bo widzisz, Abraham wiedział, że wola Boża nigdy nie będzie sprzeczna z Jego obietnicą. Ten wierny ojciec trzymał się zatem obietnicy, która mówi: "twoje potomstwo będzie nazywane od Izaaka" (Rodzaju 21:12). Abraham wierzył, że nawet jeśli Bóg pozwoli mu poświęcić swego syna, to będzie też w stanie wzbudzić Izaaka z martwych (Hebrajczyków 11:17-19). Widzimy w tym prawdziwą naturę wiary. Nie domaga się wyjaśnień; opiera się na obietnicy. Dlatego Abraham mógł powiedzieć swoim sługom: "Ja i chłopiec udamy się tam, a po złożeniu ofiary wrócimy tutaj do was" (Rodzaju 22:5, dodano wyróżnienie) i dlatego mógł powiedzieć swojemu synowi: "Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu..." (Rodzaju 22:8, dodano wyróżnienie).

Coś, co często jest pomijane w tej historii, to wiara i posłuszeństwo Izaaka. Często, kiedy myślimy o tej historii, wyobrażamy sobie Izaaka jako małe dziecko, małego chłopca. Jednak większość biblistów uważa, że ​miał pomiędzy 18 a 33 lata — w końcu musiał być wystarczająco duży i silny, aby nieść drewno na ofiarę całopalną. 

Historia Izaaka stanowi niesamowitą analogię do Bożego planu odkupienia przez Jezusa, Baranka Bożego, który przyszedł, aby ponieść grzechy świata. Większość uczonych uważa, że ​​Izaak wiedział, co się dzieje. Niósł drewno własnej ofiary i milczał, gdy został umieszczony na ołtarzu. Nie protestował, kiedy Abraham podniósł nóż, nie zrobił nic. Bez protestów poddał się ojcu... tak jak Jezus! James E. Goodman opisuje Izaaka jako "rozumiejącego i skwapliwego, wyciszonego, jeśli nie całkowicie milczącego, a przede wszystkim nie cierpiącego". Klemens Aleksandryjski napisał: "On (Jezus) jest Izaakiem... bo był synem Abrahama jako Chrystus Syn Boży i ofiarą jako Pan". 

Ostatecznie Bóg powstrzymał rękę Abrahama i upatrzył sobie inną ofiarę. "I Abraham nadał temu miejscu nazwę: PAN upatrzy. Dlatego po dziś dzień mówią: Na górze PANA będzie upatrzony." (Rodzaju 22:14, UBG). Boże Narodzenie jest świętowaniem czasu, kiedy Bóg upatrzył sobie Baranka! 

Czy dziś Pan prosi cię o zrobienie czegoś równie szalonego? Czy wzywa cię do zrobienia czegoś, czego nie pojmujesz, co wykracza poza twoje możliwości zrozumienia? Może prosi cię o przeprowadzkę do innego miasta lub kraju, podjęcie nowej pracy albo rozpoczęcie studium biblijnego w domu lub w miejscu pracy. Może prowadzi cię do dzielenia się Ewangelią z twoim sąsiadem, kolegą z klasy lub współpracownikiem. Weź przykład z Abrahama i uszanuj to wezwanie! Kiedy działasz z wiarą i posłuszeństwem Pan jest wierny – błogosławi ci i prowadzi. Robi coś naprawdę niezwykłego w tobie i poprzez ciebie!