Gideon. Vol twijfel, vol angst, vol geloof?Voorbeeld

God kent het hart van het volk

“En de HEERE zei tegen Gideon: Het volk dat bij u is, is voor Mij te talrijk om Midian in hun hand te geven. Anders zou Israël zich tegen Mij kunnen beroemen en zeggen: Mijn eigen hand heeft mij verlost!” (Richteren 7:2, HSV).

Ruim 30.000 soldaten slaan hun kamp op en bereiden zich voor op een veldslag, onder leiding van Gideon. Maar dan grijpt de Heere in. Hij kent het volk. Hij weet dat ze snel geneigd zullen zijn de overwinning op hun eigen conto te schrijven. Zo gaat het vaak: als mensen in nood zijn, roepen ze God te hulp. Maar als vervolgens de situatie verbetert, beweren ze dat ze zelf hun problemen hebben opgelost. God wil dat deze keer voorkomen. Hij zegt dat alle mannen die bang zijn om te vechten, naar huis moeten gaan. Dat is al zo’n twee derde van het leger. Vervolgens selecteert Hij Zelf nog verder wie er daadwerkelijk mee zullen vechten. Slechts 300 mannen blijven over! Als Gideon met zo’n klein groepje weet te winnen, dan is dat overduidelijk door Gods ingrijpen.

Deze geschiedenis doet me denken aan Efeze 2:8-9, waarin benadrukt wordt dat we onze eeuwige redding niet aan onszelf te danken hebben, maar alleen aan Gods genade. “Niet uit werken, opdat niemand zou roemen.” Want ook hierin zijn we maar al te snel geneigd om te denken dat we zelf onze redding hebben verdiend. Dan geven we onszelf de eer in plaats van God.

Overkomt het jou ook weleens dat je achteraf denkt dat je zelf voor een oplossing hebt gezorgd en Gods hulp vergeet? Hoe zou je dat kunnen voorkomen?