Gideon. Vol twijfel, vol angst, vol geloof?Voorbeeld

De Heere komt opnieuw tegemoet aan Gideons onzekerheid

“En het gebeurde in diezelfde nacht dat de HEERE tegen hem zei: Sta op, daal af naar het kamp, want Ik heb het in uw hand gegeven. Bent u echter nog te bevreesd om af te dalen, daalt u dan met Pura, uw knecht, af naar het kamp, en dan zult u horen, waar zij over spreken. En daarna zult u moed vatten en naar het kamp afdalen...” (Richteren 7:9-11, HSV).

Gideons kleine legertje heeft z’n kamp opgeslagen. De vijand ligt een stukje verderop te slapen. Het is tijd om de aanval in te zetten. God verzekert Gideon nog eens: “Sta op, daal af naar het kamp, want Ik heb het in uw hand gegeven.” Maar de Heere weet ook hoe bang en onzeker Gideon is. Zonder dat Gideon er om hoeft te vragen, biedt God hem nog een extra bemoediging aan. Als hij niet ten aanval durft te gaan, mag hij samen met zijn knecht stilletjes naar het vijandelijke kamp sluipen. Daar zal iets gebeuren dat hem de nodige moed zal geven.

Gideon gaat inderdaad op pad. Niet met zijn leger, maar enkel met zijn knecht. Als ze heel dicht bij het vijandelijke kamp zijn, horen ze een soldaat vertellen wat hij gedroomd heeft. Zijn makker interpreteert die droom als volgt: “Dat is niets anders dan het zwaard van Gideon, de zoon van de Israëlitische man Joas. God heeft Midian en heel dit kamp in zijn hand gegeven.”

Zelfs de vijand is er dus van overtuigd dat Gideons kleine legertje de overwinning zal behalen. Dat is het laatste zetje dat Gideon nodig heeft om in actie te durven komen.

God wist hoe bang Gideon was. Toch koos Hij geen andere leider, maar Hij gaf Gideon de moed die nodig was. Zou dat nu nog steeds zo gaan als God iemand een taak geeft? Hoe speelt moed een rol in jouw leven?