Gideon. Vol twijfel, vol angst, vol geloof?Voorbeeld

Diep in de problemen — door eigen schuld

“Maar de Israëlieten deden wat slecht was in de ogen van de HEERE. Toen gaf de HEERE hen over in de hand van Midian, zeven jaar” (Richteren 6:1, HSV).

Het Bijbelboek Richteren stemt mij niet bepaald vrolijk. Steeds opnieuw lees ik hoe het volk Israël de Heere God de rug toekeert en daardoor diep in de problemen raakt. Een hopeloze zaak, zo lijkt het. Toch schittert ook in dit boek de trouw van de Heere, die telkens weer redding geeft als het volk Hem daar om smeekt.

In Richteren 6 is het ook weer zover. In eerdere hoofdstukken is verteld hoe God op wonderlijke manier bevrijding gaf van koning Jabin, die met harde hand over het volk Israël heerste. Het volk was dankbaar en erkende Gods ingrijpen. Veertig jaar bleef het vervolgens rustig in het land. Maar toen begonnen de problemen opnieuw. Weer “deden de Israëlieten wat slecht was in de ogen van de HEERE”. Ze gingen de afgoden van een buurvolk dienen. God had hen daar uitdrukkelijk voor gewaarschuwd, maar Hij concludeerde: “U hebt niet naar Mijn stem willen luisteren.”

Als consequentie van deze ontrouw liet de Heere toe dat de Midianieten, een ander buurvolk, Israël steeds opnieuw plunderden. Ze vernietigden de oogst en de veestapel, zodat het volk tot bittere armoede verviel.

Wat denk jij, zaten alleen de Israëlieten door hun eigen gedrag in de problemen of is dit een breder patroon? Welke aspecten zouden een rol kunnen spelen? Zou dit vandaag de dag ook nog relevant kunnen zijn?