Vreemdelingen

De vorige dagen hebben we stil gestaan bij de goede schepping, zowel de oude (het paradijs) als ook de nieuwe schepping (die we verwachten). Op dit moment bevinden wij ons hier als het ware tussenin. Deze wereld, hoewel er veel mooie dingen zijn, heeft ook lelijke kanten. We leven in een gebroken wereld, waar we elke dag de gevolgen van merken.

Vandaag kijken we naar Sodom en Gomorra. In Genesis 19 lezen we hoe twee engelen in de verschijning van mensen aankomen in Sodom. In het gedeelte daarvoor lezen we over de schreeuw van onrecht die God hoort. Blijkbaar gebeurden daar zulke erge dingen dat God de plek zelf wilde bezoeken.

Eenmaal aangekomen wil Lot hen ontvangen. Hij nodigt hen uit om bij hem thuis te verblijven, wetende dat de stad onveilig is. Hoe onveilig lezen we al snel daarna. Het huis is omsingeld en de bewoners van Sodom willen die twee vreemdelingen met Lot erbij als derde vreemdeling eens laten zien hoe zij over vreemdelingen denken.

Vaak zijn we geneigd over het verleden te denken als iets wat is geweest. ‘Dat is iets van vroeger.’ Maar als we dit verhaal lezen over de haat naar vreemdelingen toe, is het misschien wel actueler dan we zelf doorhebben?

Hoe staat het beeld van Lot in zijn huis met twee vreemdelingen die worden omsingeld door een menigte in contrast tot Openbaringen 7:9? Daar staat: “Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand”.

Wat een mooi beeld. Onze opdracht is duidelijk, en in de Hebreeënbrief staat het nog eens expliciet: “Vergeet de gastvrijheid niet, want hierdoor hebben sommigen zonder het te weten engelen onderdak geboden.”

Hoe kijk jij eigenlijk naar vreemdelingen? Past het beeld van samen naast elkaar staan (openbaringen 7:9) daarbij? Betekent dat ook iets voor je eigen omgeving?