Doeltreffend bidden - deel 3 Voorbeeld

Gebed kost tijd

‘Zijn er niet twaalf uren in de dag?’ (Johannes 11:9, HSV).

Wie van ons kent niet van die momenten dat we niet aan bidden toekomen? We hebben de neiging om onszelf te verontschuldigen dat het ons aan tijd ontbreekt. De inmiddels overleden dr. J.H. Jowett, accepteerde dergelijke excuses niet. ‘Ik denk dat een van de meest gebezigde uitspraken in onze tijd, gaat over ons permanente tijdsgebrek. We zeggen het zo vaak dat we het zelf zijn gaan geloven. Het zijn nooit de echt drukke mensen die geen tijd hebben. Hun dagindeling is zo compact en systematisch dat ze, wanneer je een beroep op hen doet, altijd wel een gaatje kunnen vinden om je te helpen. Ik moet als dominee bekennen dat als extra hulp nodig is, ik de beste kans maak bij mensen die het meest drukbezet zijn.’ 

Laten we de feiten eens eerlijk onder ogen zien. Ieder mens heeft net zoveel tijd als een ander in de wereld. Zoals in de gelijkenis van de talenten, hebben we allemaal dezelfde hoeveelheid tijd gekregen, maar niet iedereen gebruikt die tijd om het tienvoudige terug te geven. Het is waar dat we niet allemaal dezelfde capaciteiten hebben, maar ook dat feit wordt in de gelijkenis meegenomen en de beloning voor de dienaar met minder capaciteiten, maar die dezelfde trouw heeft betoond, is even groot. Wij zijn niet verantwoordelijk voor onze capaciteiten, maar wel voor de strategische investering van onze tijd. Als we gebed een hoge prioriteit geven, zullen we onze dag zo indelen dat er tijd is voor gebed. Als we relatief weinig met ons meedragen, lijkt het net zo veel als wanneer we veel meedragen, omdat hoe minder we bezitten, des te minder we ons zorgen hoeven te maken over wat we allemaal meedragen. De mens die zegt geen tijd te hebben, heeft zijn bagage wellicht ‘niet goed ingepakt’.

Welke praktische stappen kunnen wij nemen om voldoende tijd vrij te maken voor gebed?

Laat niets verloren gaan. Beschouw de dag niet in termen van uren, maar in kleinere tijdseenheden. Als we kijken naar de minuten, komen we de uren ook wel door. Maar weinig mensen halen meer uit het leven dan dr. F.B. Meyer. Van hem werd gezegd dat hij, net als John Wesley, zijn leven in tijdseenheden van vijf minuten had verdeeld en zijn best deed om elke tijdseenheid goed te besteden voor God. Men zou denken dat dit veel spanning opleverde, maar niet voor dr. Meyer. Volgens zijn biograaf ‘was zijn rustige manier van doen niet te wijten aan een inactieve geest, maar eerder het rustpunt van een draaiend topje.’ Net voordat hij stierf, zei hij tegen een vriend: ‘Ik denk dat ik een voorbeeld ben van wat de Heere met een mens kan doen die zich concentreert op het uitvoeren van één ding tegelijk.’

D.E. Hoste, de opvolger van Hudson Taylor, maakte in zijn extreem drukke bestaan altijd tijd voor een diepgaand en intensief gebedsleven. Hij gaf prioriteit aan gebed in zijn leven, omdat hij dit het belangrijkste vond. Maar hij kon niet altijd goed met zijn tijd omgaan. ‘Het is gemakkelijk om tijd te verspillen,’ schreef hij. ‘De zendeling kan misschien na het ontbijt gaan zitten om de krant te lezen, of op een andere manier tijd verspillen. Maar in het zakenleven kan men dat niet. Ik heb tijdens de jaren die ik in de binnenlanden heb doorgebracht, ontdekt dat ik voortdurend op dit punt alert en gedisciplineerd moet zijn. (...) Men moet zijn tijd altijd zorgvuldig gebruiken.’

Stel prioriteiten. Veel van de tijd die niet verspild wordt, wordt besteed aan zaken die van secundair belang zijn. Een dwaas wordt wel eens omschreven als een man die de proporties uit het oog is verloren. Sommigen van ons hebben de vervelende gewoonte om zo bezig te zijn met secundaire zaken dat er geen tijd meer over is voor primaire zaken. We geven veel aandacht aan kleine details, terwijl belangrijke zaken naar de zijlijn verdwijnen. Dat geldt vooral als het om gebed gaat en onze vijand zal alles doen wat in zijn macht ligt om ons af te leiden. Let goed op of de belangrijke geestelijke zaken voldoende aandacht krijgen of dat het beste op de tweede plaats komt ten gunste van het goede.

Onze Heere liet zien dat het geheim van een succesvol leven ligt in het opgeven van een mindere parel voor een parel van buitengewone waarde. Doe je wat het belangrijkste is of laat je dingen na, vervang je het belangrijkste voor secundaire zaken, omdat die minder eisen aan je stellen? Weeg zorgvuldig de respectievelijke waarde van mogelijkheden en verantwoordelijkheden af die om jouw aandacht vragen. Laat zaken van weinig belang vallen of besteed er minder aandacht aan. John Wesley zei altijd: ‘Wees nooit zonder werk en doe geen nutteloos werk.’

Het drijvende motief. Om een radicale verandering te bewerkstelligen in onze tijdsbesteding, zodat er meer tijd overblijft voor gebed, vereist een doelbewuste keuze en een diepe afhankelijkheid van de kracht die de Heere ons geeft. Niet iedereen bezit van nature een standvastige wil, maar dat kan versterkt worden, want wij kunnen en moeten ‘met kracht gesterkt worden door zijn Geest in de innerlijke mens’ (Efeze 3:16, HSV).

Onze tijdsbesteding is sterk afhankelijk van het drijvende motief. Zijn onze motieven sterk genoeg om ons levenspatroon te veranderen, om langdurige gewoonten van nonchalance in onze tijdsbesteding om te keren? Henry Martyn kon onmogelijk een uur tijd verspillen in zijn vertaalwerk, want hij zag in gedachten de landen voor zich die wachtten op de waarheid die verborgen lag in het boek dat hij vertaalde. De nood van een verloren wereld was voor hem het drijvende motief om zijn tijd goed te gebruiken. De drijvende kracht in het leven van onze Heere wordt onthuld in een van zijn toevallige opmerkingen: ‘Ik doe altijd wat Hem behaagt’ (Johannes 8:29, NBG'51). En ook voor Hem zaten er vierentwintig uur in een dag. Misschien was er niet altijd tijd om te eten, maar Hij maakte wel altijd tijd om te bidden.

Er zal altijd voor alles tijd zijn wat naar de wil van God is.

P.S. We hopen dat deze studies je geïnspireerd en bemoedigt hebben. Ontdek meer over het werk van OMF Nederland op www.omf.nl.