Het dwaze christendom

Het christendom blijft een lastig verhaal. Want wat leert Jezus ons eigenlijk? Dat je je vijand moet liefhebben (Mattheüs 5:43-48), dat je vrij wordt door te dienen (Galaten 5:13), dat je verhoogd wordt door je te vernederen (1 Petrus 5:5-6), dat je sterk wordt door zwak te zijn (2 Korintiërs 12:9-10), dat je gezegend bent als je treurt (Mattheüs 5:4) en dat je het leven alleen kan vinden door het te verliezen (Mattheüs 10:39). Dit blijft tot op de dag van vandaag een moeilijk te verkopen verhaal.

Antonius weet dat er geen redelijke logica in het geloof zit en daar is hij trots op. Zo zegt hij tegen een paar filosofen die hem bezoeken:

Voor ons christenen schuilt het mysterie niet in de wijsheid van logische redeneringen, maar in de kracht van het actieve geloof dat ons gegeven is door Jezus Christus (1 Korintiërs 1:17) […]. Besef dat wij, zoals onze leermeester het zegt, niet iets willen bewijzen ‘door de overredingskracht van de wijsheid’ (1 Korintiërs 2:4); wij overtuigen door het geloof en de kracht van de heilige Geest. […]

Kijk, hier heb je bijvoorbeeld mensen die lijden onder demonen (er waren een paar mensen bij Antonius gekomen die met demonen te kampen hadden, en die liet hij in het midden plaatsnemen). Kom nu maar eens met jullie redeneermodellen, of met wat voor techniek of toverspreuk dan ook, en roep er jullie goden mee aan en genees deze mensen! Kunnen jullie dat niet? Staak dan die strijd tegen ons, dan zie je de macht van Christus’ kruis! En met die woorden riep hij Christus aan, maakte twee-, driemaal het teken van het kruis over de bezetenen en onmiddellijk stonden de betrokkenen gezond en wel op: vanaf dat moment waren ze weer bij zinnen en ze brachten dank aan de Heer. […]

‘Wat zijn jullie nu verbaasd?’ vroeg Antonius de filosofen. ‘Niet wij zijn het die dit doen, maar Christus doet dit door de mensen die in Hem geloven. 

Antonius is niet onder de indruk van de hoogopgeleide filosofen. Het christendom is een dwaasheid en daar wordt de kracht van het actieve geloof zichtbaar. God heeft ons uitgekozen om Hem te dienen. En als wij Hem echt dienen, zullen de mensen zien dat God leeft. Daar kan geen wijsgerig argument tegenop. En misschien is het omgekeerde ook wel waar; als mensen vinden dat God niet leeft, zou dit dan misschien komen omdat wij God niet echt dienen?