Wees geen strontvlieg

Mensen gaan vaak van het negatieve uit. Dit komt omdat we graag voorzichtig zijn en niet voor vervelende verrassingen willen komen te staan. Op zichzelf is dit niet verkeerd, maar helaas leidt het vaak niet tot iets positiefs. Namelijk, dat we ook vaak gericht zijn op het negatieve in de ander. Zo zijn de fouten van een ander vaker het gespreksonderwerp bij de koffie dan iemands goede daden of karaktereigenschappen. De Bijbel waarschuwt ook vaak tegen kwaadsprekerij en zinloos gepraat (Psalmen 34:14) (2 Timoteüs 2:16). Antonius laat in zijn leven zien dat kwaadsprekerij en zinloos gepraat niet per se hoeven. In zijn leven kom je juist het goede van anderen tegen. Niet vanuit een onnozel positivisme, maar door een sterke wil om zelf positief te willen veranderen. 

Als Antonius’ ouders gestorven zijn, geeft hij zijn zusje over aan de zorg van de nonnen. Hij verkoopt al zijn bezittingen en geeft de opbrengst aan de armen, om vervolgens op zoek te gaan naar God. Dit doet Antonius door actief te zoeken naar mensen met bewonderenswaardige karaktereigenschappen. Eén voor één gaat hij bij hen in de leer. Hoe bijzonder is dat, om op zoek te gaan naar het mooie in mensen en daar letterlijk van te leren. In de tijd van Antonius zijn er stadsmonniken en Antonius gaat bij allemaal langs. Zo staat in zijn biografie: 

Antonius ging in de leer bij veel goede mannen en probeerde bij elke monnik te ontdekken op welke punten hij van hem zou kunnen leren. Bij de ene zag hij vriendelijkheid, de ander was goed in onophoudelijk bidden. Hij keek bij de een naar de afwezigheid van woede, bij de ander naar liefde voor mensen. Op de ene plek verraste iemand hem die ’s nachts goed kon bidden, op een andere plek vond hij een monnik die goed kon studeren. De ene bewonderde hij om zijn vastberadenheid, de ander om zijn vasten en eenvoudig slapen op de grond. Hij merkte bij de een zachtmoedigheid op, bij de ander geduld. Hij zag toewijding aan Christus en de liefde voor elkaar in alle monniken die hij bezocht. 

Actief op zoek gaan naar het goede, dat is een behoorlijke uitdaging. Het is de uitdaging van het liefhebben (1 Korintiërs 13:4-7). Een uitdaging die ook bekend was bij monnik Paisios van Athos (1924-1994). Hij spoorde mensen aan een bij te zijn, op zoek naar het goede, zoete en mooie in mensen. Want als je een bij loslaat in een kamer zal deze naar de mooie bloemen vliegen. Maar laat je een strontvlieg de kamer invliegen, dan gaat deze eerst op zoek naar viezigheid. Paisios en Antonius dagen je uit … wees een bij en geen strontvlieg!