20/20: Gods visie voor mijn levenVoorbeeld

Volg de leider

Door Todd McIntyre

Zij lieten meteen hun netten liggen en gingen met Hem mee. Iets verderop zag Jezus nog twee broers: Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs. Zij zaten bij hun vader in de boot netten te repareren. Hen riep Hij ook. Zij lieten direct de boot en hun vader achter en gingen met Jezus mee. Mattheüs 4:20-22 (HTB)

Als jongste van ons gezin trok ik veel op met mijn vijf jaar oudere broer. Hij was mijn held. Hij kwam altijd voor mij op en beschermde me tegen jongens die twee keer zo groot waren als ik. Maar tot zijn grote ergernis greep ik elke gelegenheid aan om hem te volgen en te doen wat hij deed. Ik aanbad mijn broer en wilde net zoals hij zijn. De meeste beslissingen in mijn leven als jonge kerel waren afgeleid van alles wat mijn broer deed. Hij speelde voetbal, dus ik wilde voetballen. Hij speelde basketbal, dus ik wilde basketbal spelen. Van welke muziek en films hij ook hield, ik hield van hetzelfde. En als hij een grapje leuk vond, dan vond ik het ook hilarisch. Als hij met vrienden wilde uitgaan, dan smeekte ik of ik met hem mocht meegaan. En meestal vond mijn broer het goed. Wat hij ook deed en waar hij ook ging, ik wilde hem volgen.

Toen Jezus zijn discipelen riep, gaf Hij hun simpelweg maar één opdracht: "Ga met Mij mee" (Mattheüs 4:19, HTB). Deze oproep om met Jezus mee te gaan, begint altijd met onze honger om zoals Hem te zijn. Denk eens aan de eerste discipelen van Jezus. Op vele manieren leken ze net op jongere broers van Jezus. Hij verdedigde hen regelmatig tegenover de religieuze criticasters. En dikwijls moest hij hun onvolwassen fratsen verdragen. Toen iemand Hem in Mattheüs 12 vertelde dat zijn aardse moeder en broers buiten stonden te wachten, wees Jezus naar zijn discipelen en zei: "Kijk, dat zijn mijn moeder en mijn broers. Ieder die doet wat mijn hemelse Vader wil, is mijn broer, mijn zuster en mijn moeder" Mattheüs 12:49b-50, HTB).

Discipelschap is een van de meest elementairefundamenten van onze christelijke wandel. En toch werd het waarschijnlijk een van meest ingewikkelde en onbegrepen aspecten van ons geloof. Sommige mensen hebben zelfs getracht om te beweren dat er een verschil is tussen een christen en een discipel. In werkelijkheid zijn zij één en dezelfde persoon. De essentie van discipelschap kan samengevat worden in één woord — volgeling.

Toen Hij zijn missie op aarde omschreef, zei Jezus: "‘Het is waar wat Ik zeg,’ ... ‘De Zoon kan niets uit Zichzelf. Hij doet alleen wat zijn Vader Hem voordoet. In feite doet de Zoon hetzelfde als zijn Vader" (Johannes 5:19, HTB). Jezus toonde ons dat discipelschap eenvoudigweg inhoudt dat je God navolgt. Je moet jezelf voortdurend deze vragen stellen: Doe ik de dingen die Jezus doet? Brengt mijn spreken en werken vrucht voort zoals Jezus? Want de mate waarin we Jezus volgen is de mate waarin we onszelf rechtmatig zijn discipelen kunnen noemen.

Een van de meest krachtige beschrijvingen die ik ooit over Jezus Christus gelezen heb, komt van de Schotse theoloog James Stewart. Hij schreef:

Hij was de minste en laagste van al de mensenkinderen. Toch sprak Hij over het terugkomen op de wolken des hemels met de heerlijkheid van God. Hij was zo streng dat boze geesten en demonen het uitriepen van angst bij zijn komst. Toch was Hij zo geniaal, lieftallig en benaderbaar dat de kinderen ervan genoten met hem te spelen. Zelfs de kleintjes nestelden zich in zijn armen. Zijn aanwezigheid bij de onschuldige vrolijkheid van een dorpsbruiloft leek op de aanwezigheid van de zon.

Niemand was zelfs maar half zo vriendelijk en medelevend voor zondaars. En toch heeft niemand ooit zo'n roodgloeiende en verzengende woorden gesproken over de zonde. Een geknakte rietstengel zou Hij niet breken. Zijn hele leven straalde liefde uit. Toch vroeg Hij bij een bepaalde gelegenheid aan de Farizeeën hoe zij ooit konden verwachten te ontsnappen aan de verdoemenis van de hel?
Hij was een dromer van dromen en een ziener van visioenen. Toch heeft Hij op puur zuiver realistisch gebied ons, de zelfgenoemde realisten, glansrijk verslagen. Hij was een dienaar van iedereen en waste de voeten van zijn discipelen. Toch schreed Hij op meesterlijke wijze in de tempel waar de sjacheraars en de geldwisselaars over elkaars voeten vielen in een haastige poging te ontsnappen aan het vuur dat in zijn ogen ontbrandde.
Hij redde anderen, maar op het eind redde Hij Zichzelf niet. Niets in de geschiedenis is te vergelijken met het geheel van contrasten waarmee we in de Evangeliën geconfronteerd worden. Het mysterie van Jezus is het mysterie van een Goddelijke persoonlijkheid.

De apostel Paulus zegt het volgende tegen de gelovigen van de kerk in Korinthe: "Volg mijn voorbeeld, vrienden, zoals ik het voorbeeld van Christus volg" (1 Korinthiërs 11:1, HTB). Ik moedig je vandaag aan om een moment na te denken over je geloof in Christus. Kun jij werkelijk zeggen dat je een "volgeling" bent?

Wanneer anderen kijken naar de manier waarop jij leeft, zouden zij dan zeggen dat je praat en leeft zoals Jezus? Zouden ze jou zien verlangen naar de dingen waar Jezus naar verlangde? Zouden ze weten dat je bezorgd bent om dezelfde problemen dan die waar Jezus bezorgd om is? Zou jouw leven een weergave zijn van Christus?

Nu ik volwassen ben, zijn veel van de verlangens uit mijn jeugd veranderd. Mar één verlangen is altijd hetzelfde gebleven: ik wil nog steeds lijken op mijn grote Broer — mijn geestelijke grote Broer — Jezus.

Vind de dingen die jouw gevoelens voor Jezus beroeren en doordrenk je leven ermee. Vind de dingen die deze gevoelens van jou willen stelen en loop ervan weg. Dat is het christelijke leven op de meest eenvoudige manier voor jou uitgelegd.
~ Matt Chandler

Bijbeltekst om te onthouden

Ga er daarom op uit om alle volken tot mijn leerlingen te maken. Doop hen in de naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. Leer hen altijd te doen wat Ik u heb gezegd. En vergeet dit niet: Ik ben altijd bij u, tot het einde van de tijd." Mattheüs 28:19-20 (HTB)