केवल येशु – जीवनलाई फलिफाप गर्ने

फलिफापको अर्थ खुसी,सन्तुष्टि वा पूर्णताको भावना खोज्नु हो। हामी ख्रीष्टका अनुयायीहरूको लागियो अलि फरक छ। हाम्रो जीवन हामीसँग दसवटा फरक कुराहरूमा व्यस्त हुन सक्छ वा हामी एक ढिलो लेनमा हुन सक्छौं जहाँ प्रत्येक दिन पर्याप्त छिटो जाँदैन। कुनै पनि तरिकाले यदि हामीले ख्रीष्टका अनुयायीहरूको रूपमा हाम्रो परमेश्वरद्वारा दिइएको उद्देश्य भेट्टायौं भने हाम्रो जीवन असीमित रूपमा पूरा हुनेछ।येशुबिना हाम्रो जीवनको कुनै अर्थ हुँदैन,कुनै प्रभाव पर्दैन र पूर्तिको अभाव हुनेछ।

आजका खण्डहरूमा हामी येशुले आफूलाई तीनवटा साझा छविहरूसँग तुलना गर्नुभएको देख्छौं जुन हामी सबैले सम्बन्ध बनाउन सक्छौं ।

यूहन्ना ६ मा उहाँले भन्नुहुन्छ उहाँ जीवनको रोटी हुनुहुन्छ र उहाँकहाँ जाने कोही फेरि कहिल्यै भोकाउने वा तिर्खाउने छैन। रोटीको उपमा प्रयोग गरेर येशुले हामीलाई उहाँलाई हाम्रो "प्रधान" बनाउन आग्रह गर्नुहुन्छ। हाम्रो घरपरिवारका लागि रोटी जति महत्त्वपूर्ण छ,त्यति नै येशु हाम्रो अस्तित्वको लागि पनि महत्त्वपूर्ण हुनुहुन्छ। उहाँलाई हाम्रो प्रभु र मुक्तिदाताको रूपमा स्वीकार गर्दा,हामीले अनन्त जीवनको वरदान पाउँछौँ। अनन्तता हाम्रो सुनिश्चित गन्तव्य हो भने हामीलाई आनन्दित र उद्देश्यपूर्ण रूपमा जिउन मद्दत गर्नको लागि हामीलाई हाम्रो दैनिक जीवनमा येशु चाहिन्छ। हामी दिनहुँ येशुसँग हिंड्दा कति अभिप्रायगत छौँ। के हामी उहाँसँग एक्लै समयको लागि समय निकाल्छौं,के हामी प्रार्थना र आराधनालाई हाम्रो तालिकामा प्राथमिकता दिन्छौं?के येशु तपाईँको प्रमुख वा तपाईँको आड हुनुहुन्छ?

यूहन्ना १०:१० मा येशु भन्नुहुन्छ कि शत्रु चोर्न,मार्न र नाश गर्न आएको भए तापनि उहाँ हामीलाई प्रशस्त जीवन दिन आउनुभएको हो। येशुले प्रयोग गर्नुभएको चित्र भेडाको हो। उहाँले आफूलाई भेडा र असल गोठालोको ढोकासँग तुलना गर्नुहुन्छ जबकि हामी भेडाहरू हौं। भेडाहरू सुरक्षा,हेरचाह र पालनपोषणको लागि बगालमा एक अर्काको आवश्यकता पर्ने अत्यधिक सामाजिक जनावरहरू हुन्। येशुले भन्नुभएको छ कि प्रशस्तताको चित्र खर्क अनुभव गर्नको लागि हामी एक ख्रीष्ट केन्द्रित समुदायमा हुनुपर्छ। बाइबलमा प्रशस्तता शब्द प्रायः परमेश्वर र उहाँको प्रचुर प्रेम,विश्वासयोग्यता र दयाको सन्दर्भमा प्रयोग गरिएको छ। यसले देखाउँछ कि प्रशस्तता उदारतासँग जोडिएको छ जसरी २ कोरिन्थी ९ मा देखाइएको छ जहाँ पावलले प्रशस्त मात्रामा कटनी गर्न प्रशस्त मात्रामा रोप्ने कुरा गर्छन्। ख्रीष्टियनको रूपमा हाम्रो लागि यो प्रचुरता समुदायको सन्दर्भमा अनुभव गरिन्छ जहाँ हामी अरूलाई आशिष् दिइरहेका छौँ। यदि हामीले अनावश्यक रूपमा रोक्छौं भने- हामीले यो उग्रवहाव अनुभव गर्ने छैनौं। यदि हामी अरूलाई कसरी आशिष दिन्छौं भनेर गणना गर्छौं भने हामीसँग अतिरिक्त हुनेछैन। यदि हामीले समुदायलाई कुनै पनि हालतमा बेवास्ता गर्यौं भने,हामीसँग हाम्रो प्रचुरता बाँड्ने अवसर हुनेछैन - तब हामी आत्म-भोगी र भित्री केन्द्रित बन्छौं।

यूहन्ना १५:४ मा येशुले आफूलाई दाखको बोटसँग,उहाँको पितालाई किसान र हामीलाई हाँगाहरूसँग तुलना गर्नुहुन्छ। उहाँले पद २ मा बोल्नुहुन्छ कि कसरी फलफूल हाँगाहरू थप फलफूल हुनको लागि छाँटिनु पर्छ। यसैले यसले संकेत गर्दछ कि ख्रीष्टयानको रूपमा हाम्रो जीवनमा फलदायी हुन आवधिक छाँट्ने अनुभव गर्नु अनिवार्य छ। बिरुवाको घाउ छाँट्दा यो बिरुवाको स्वास्थ्य र वृद्धिको लागि महत्त्वपूर्ण छ | त्यसैगरी हाम्रो जीवनमा परमेश्वरले हामीलाई छाट्ने मौसमहरू मार्फत लैजानुहुन्छ ताकि हामी क्रमशः उहाँको प्रतिरूपमा परिणत हुन्छौं र फल फलाउँछौँ। यो हाम्रो लागि परमेश्वरको असीम प्रेमको प्रमाण हो। हामी जस्तो थियौं त्यसरी छोड्न उहाँले हामीलाई धेरै प्रेम गर्नुहुन्छ। चाखलाग्दो कुरा यो हो कि हाम्रो फलिफाप हामीले विरलै अनुभव गर्छौं किनकि हामी प्राय: छाँट्ने सम्बन्धी कठिनाइहरू वा अवरोधहरूको सामना गरिरहेका हुन्छौं तर यो हाम्रो वरपरका मानिसहरूले महसुस र अवलोकन गर्दछ। तिनीहरूले दया,आत्म-नियन्त्रण,र धैर्य सहनशीलता जस्ता विशेषताहरू देख्छन् र हामीमा केही फरक महसुस गर्छन्।

प्रार्थना:

प्रिय प्रभु,म तपाईँलाई प्रेमिलो पिता भएकोमा धन्यवाद दिन्छु। म प्रार्थना गर्दछु कि म हरेक दिन तपाईँसँग पाइलामा हिँड्न सकूँ,उदारतापूर्वक जिउन सकूँ र तपाईँले मलाई तपाईँको समानतामा रूपान्तरण गर्दा परिवर्तन हुने इच्छुक गर्न सकूँ। येशुको नाममा। आमेन।