परमेश्‍वरलाई धेरै माया गर्नुहोस्: डर र चिन्तानमूना

डर र चिन्ता कहिलेकाहीँ एक्लोपनको ऋतुबाट जन्मिन सक्छ। यदि हामी यो विश्वास गर्छौँ कि कसैले हामी केबाट गुज्रिरहेका छौँ वा हामी हाम्रो परिस्थितिमा पूर्णतया एक्लै छौँ भनेर बुज्दैन भने, डरमा पर्न सजिलो हुन सक्छ।

जब इस्राएलीहरू प्रतिज्ञा गरिएको भूमिमा प्रवेश गर्न लागेका थिए, मोशाले तिनीहरूलाई उनीहरूले सामना गर्ने शत्रुहरूसँग नडराउन सम्झाए किनभने परमप्रभु तिनीहरूसँग हुनुहुन्थ्यो। तिनीहरूका परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई न त छोड्‌नुभयो न त त्याग्‍नुभयो। परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई मिश्रको दासत्वबाट छुटकारा दिनुभयो र चालीस वर्षसम्म उजाड-स्थानमा तिनीहरूलाई सँभाल्नुभयो। यी चमत्कारहरू पछि पनि, तिनीहरू अझै पनि शङ्का र डरको सामना गर्थे कि परमेश्‍वर तिनीहरूको साथमा हुनुहुनेछ कि हुनुहुन्न।

दाउद, गोठालो र भागेको राजाको रूपमा उहाँले एक्लोपन बुझ्नु भयो। यद्यपि, उहाँले भजनसंग्रहमा धर्मशास्त्रका केही सान्त्वनादायी शब्दहरू लेख्नुभयो। उहाँले आफ्नो जीवनमा परमेश्‍वरको उपस्थितिलाई स्वीकार गर्नु भयो र बुझ्नु भयो कि जस्तोसुकै परिस्थिति उत्पन्न भए पनि, प्रभु नै उहाँको सान्त्वना हुनुहुनेछ।

हे परमेश्‍वर पिता, तपाईको उपस्थितिको लागि धन्यवाद। मलाई आज मेरो जीवनमा तपाईको उपस्थिति महसुस गर्न मद्दत गर्नुहोस्। तपाईको आत्माले मलाई सान्त्वना र शान्ति दिनुहोस्। मलाई बलियो र साहसी हुन मद्दत गर्नुहोस् जब म कमजोर र डराउँछु। आज्ञाकारिताको उत्तम उदाहरणको रूपमा मलाई तपाईको पुत्र दिनुभएकोमा धन्यवाद। येशूको नाममा, आमेन।