चार महिनापछि एक दिन राजा अर्तासास्त भोजनमा बसेका बेलामा उनलाई मैले मद्य टक्र्याएँ। उनले मलाई कहिल्यै उदास देखेका थिएनन्। उनले सोधे, “तिमी किन यस्तो उदास देखिन्छौ? तिमी बिरामी त छैनौ। तिमी निश्चय अफसोसमा छौ।” म अलिक आत्तिएँ र यसरी उत्तर दिएँ, “राजाको दीर्घायु होस्, म कसरी उदासी देखा नपरूँ, मेरा पुर्खाहरू गाडिएका सहर ध्वस्त भएको छ र त्यसका फाटकहरू आगाले भस्म भएका छन्।” राजाले सोधे, “तिमी के चाहन्छौ?” मैले स्वर्गका परमेश्वरलाई प्रार्थना गरें र राजालाई भनें, “राजा मसँग खुसी हुनुहुन्छ र दासको बिन्ती ग्रहण गर्नुहुन्छ भने मलाई यहूदा देशमा जाने आज्ञा दिनुहोस्, त्यहाँ मेरा पुर्खाहरू गाडिएका छन् र फेरि त्यो सहर नयाँ गरी बनाउन पाऊँ।” राजाले मेरो बिन्ती स्वीकार गरे। रानी पनि साथमा थिइन्। राजाले सोधे, “तिमी कति दिनका निम्ति जान्छौ र कहिलेसम्म फर्कन्छौ?” मैले राजालाई सो बारेमा बताइदिएँ। त्यसपछि मैले राजासित मलाई यहूदासम्म जाने अनुमति दिनू भनेर यूफ्रेटिस नदीपारि पश्चिमतिरको प्रान्तका बडा-हाकिमहरूको नाममा लेखिएको आज्ञा-पत्रहरू मागें। राजाका वन विभागका अधिकारी आसापको नाउँमा पनि मन्दिरको रक्षाको निम्ति बनेका किल्लाका ढोका र फाटकहरू बनाउन अनि सहरका पर्खालहरू र मेरो बस्ने घर बनाउन चाहिने काठपात दिनू भन्ने एउटा आज्ञा-पत्र मागें। मैले मागेको सबै कुरा राजाले दिए किनभने परमेश्वर मसँग हुनुहुन्थ्यो। राजाले केही घोडसवार सैनिक र अफिसरहरू पठाइदिए र म यूफ्रेटिसपारि पश्चिमतिरको प्रान्तमा पुगें। राजाका आज्ञा-पत्रहरू मैले त्यहाँका प्रान्तका हाकिमहरूलाई दिएँ।
नहेम्याह 2 पढ्नुहोस्
शेयर गर्नुहोस्
सबै भर्सन तुलना गर्नुहोस: नहेम्याह 2:1-9
पदहरू सेभ गर्नुहोस्, अफलाइन पढ्नुहोस्, शिक्षण क्लिपहरू हेर्नुहोस्, र थप!
होम
बाइबल
योजनाहरू
भिडियोहरू
बाइबल एप
बाल बाइबल एप
