नहेम्याह 2:1-9
नहेम्याह 2:1-9 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
एक दिन अर्तासास्त राजाको बीसौँ वर्षको नीसान महिनामा जब उहाँको दाखमद्य तयार भयो तब मैले त्यो लगेर राजालाई टक्र्याएँ। राजाको अगाड़ि म पहिला कहिल्यै उदास भएको थिइनँ। त्यसैले उहाँले मलाई सोध्नुभयो, “बिरामी नभएर नै पनि तिम्रो अनुहार किन यति उदास देखिन्छ? यो हृदयको शोकबाहेक अरू केही होइन।” म साह्रै डराएँ, र यसो भनेर जवाफ दिएँ, “राजा सदासर्वदै अमर रहून्। तर मेरा पुर्खाहरू गाड़िएको सहर उजाड़ भइरहेको छ र त्यसका मूल ढोकाहरू आगोले जलेका छन् भने मेरो अनुहार किन उदास नदेखिने?” राजाले भन्नुभयो, “मबाट तिमी के चाहन्छौ?” मैले स्वर्गका परमेश्वरलाई प्रार्थना गरें, अनि मैले राजालाई यो जवाफ दिएँ, “हजूरलाई असल लागे, र म हजूरको निगाह-पात्र भएको छु भने मेरा पुर्खाहरू गाड़िएको सहरलाई पुनर्निर्माण गर्न मलाई यहूदामा पठाइबक्सिओस्।” आफ्नी पत्नी रानी पनि साथमा बसेका राजाले मलाई सोध्नुभयो, “यात्रालाई कति समय लाग्ला, र तिमी कहिले फर्कन सक्छौ?” मलाई जान दिन राजा राजी हुनुभएकोले मैले समय निर्धारण गरें। तब मैले राजालाई यो पनि भनें, “हजूरलाई असल लागे यूफ्रेटिस पारिको प्रान्तका राज्यपालहरूलाई यहूदाको मेरो यात्रामा मेरो सुरक्षा गरिओस् भनी आज्ञा-पत्र दिइबक्सिओस्। मन्दिरसित गाँसिएको गढ़ीका मूल ढोकाहरू, र सहरको पर्खाल र म बस्ने घरको निम्ति सत्तरीहरू बनाउन मलाई काठपात जुटाइदेऊन् भनी हजूरको राजकीय वनको रेखदेख गर्ने मानिस आसापलाई आदेश दिएर मलाई एउटा पत्र दिइबक्सिओस्।” राजाले मेरो बिन्ती मन्जूर गर्नुभयो, किनभने मेरा परमेश्वरको कृपालु हात ममाथि रहेको थियो। समयमा यूफ्रेटिस पारिको प्रान्तका राज्यपालहरूकहाँ म आइपुगें। उनीहरूलाई मैले राजाका पत्रहरू दिएँ। राजाले मेरो साथमा जानलाई घोड़चढ़ीहरू र सेनाका अधिकृतहरू दिनुभएको थियो।
नहेम्याह 2:1-9 पवित्र बाइबल (NERV)
बीसौं बर्षको नीशान महीना आर्ट-जारसेज शासनको समय जब उनको अघि दाखरस ल्याएको थियो। मैले दाखरस लिएँ अनि राजालाई दिएँ। आज भन्दा अघि म उहाँको उपस्थितिमा उदासी भएको थिइनँ। यसर्थ राजाले मलाई भन्नुभयो, “तिम्रो अनुहार किन नराम्रो देखिइरहेको छ यद्यपि तिमी विरामी छैनौ? मलाई लाग्छ यो केवल हृदयको दुःख हो अरू केही पनि होइन।” तब म अत्यन्तै डराएँ। मैले राजालाई भने, “राजा सदैव जीवित रहुन्। मेरो अनुहार किन उदास नहुनु जब त्यो शहर जहाँ मेरो पिता-पुर्खाहरू गाढिएका थिए। त्यो भग्नावशेष मात्र छ अनि त्यसका द्वारहरू आगोले नष्ट भएकाछन्।” तब राजाले मलाई भन्नुभयो, “त्यो के हो जो तिमी चाहन्छौ।” तब मैले स्वर्गका परमेश्वरसित प्रार्थना गरें र राजालाई भनें, “यदि राजालाई खुशी लाग्छ भने तथा यदि तपाईंको सेवकले तपाईंलाई खुशी तुल्याएको भए मलाई यहूदामा पठाइदिनु होस् जहाँ मेरो पिता-पुर्खाहरू गाडिएकाछन्। म त्यसको पुनःर्निर्माण गर्नसकुँ।” तब राजाले उनको छेउमा बसेकी रानी साथ मलाई भन्नुभयो, “तिम्रो यात्रा कति लामो हुन्छ अनि तिमी कहिले फर्कन्छौ?” यसर्थ मलाई पठाउन राजा खुशी हुनु भयो, जब मैले उनलाई कतिलामो समयको निम्ति म जान्छु सो बताएँ। तब मैले राजालाई भनें, “यदि यसले राजालाई खुशी पार्छ भने यूफ्रेटिस नदी पश्चिमका राज्यपालहरूलाई सम्बोधित पत्रहरू मलाई दिइयोस्, ताकि तिनीहरूले मलाई यहूदा नपुगुन्जेल नदी पारी सम्म जान दिनेछन्। अनि राजाको जङ्गलका रक्षक असापलाई दिने असापको ठेगाना भएको पत्र मलाई दिइयोस्, जसद्वारा उसले मलाई मन्दिरको किल्लाका द्वाराहरू, शहरका पर्खालहरू। अनि मेरो घर बनाउनका निम्ति काठहरू दिनेछन्।” अनि राजाले मलाई मैले जे मागेको थिएँ दिनु भयो किनभने परमेश्वर म प्रति दयालू हुनु हुन्थ्यो। यसकारण म यूफ्रेटिस नदी पश्चिमका राज्यपाल कहाँ गएँ, अनि तिनीहरूलाई राजाका पत्रहरू दिएँ। राजाले मेरो साथ सैनिक अधिकारीहरू अनि घोडसवारहरू पठाउनु भएको थियो।
नहेम्याह 2:1-9 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
चार महिनापछि एक दिन राजा अर्तासास्त भोजनमा बसेका बेलामा उनलाई मैले मद्य टक्र्याएँ। उनले मलाई कहिल्यै उदास देखेका थिएनन्। उनले सोधे, “तिमी किन यस्तो उदास देखिन्छौ? तिमी बिरामी त छैनौ। तिमी निश्चय अफसोसमा छौ।” म अलिक आत्तिएँ र यसरी उत्तर दिएँ, “राजाको दीर्घायु होस्, म कसरी उदासी देखा नपरूँ, मेरा पुर्खाहरू गाडिएका सहर ध्वस्त भएको छ र त्यसका फाटकहरू आगाले भस्म भएका छन्।” राजाले सोधे, “तिमी के चाहन्छौ?” मैले स्वर्गका परमेश्वरलाई प्रार्थना गरें र राजालाई भनें, “राजा मसँग खुसी हुनुहुन्छ र दासको बिन्ती ग्रहण गर्नुहुन्छ भने मलाई यहूदा देशमा जाने आज्ञा दिनुहोस्, त्यहाँ मेरा पुर्खाहरू गाडिएका छन् र फेरि त्यो सहर नयाँ गरी बनाउन पाऊँ।” राजाले मेरो बिन्ती स्वीकार गरे। रानी पनि साथमा थिइन्। राजाले सोधे, “तिमी कति दिनका निम्ति जान्छौ र कहिलेसम्म फर्कन्छौ?” मैले राजालाई सो बारेमा बताइदिएँ। त्यसपछि मैले राजासित मलाई यहूदासम्म जाने अनुमति दिनू भनेर यूफ्रेटिस नदीपारि पश्चिमतिरको प्रान्तका बडा-हाकिमहरूको नाममा लेखिएको आज्ञा-पत्रहरू मागें। राजाका वन विभागका अधिकारी आसापको नाउँमा पनि मन्दिरको रक्षाको निम्ति बनेका किल्लाका ढोका र फाटकहरू बनाउन अनि सहरका पर्खालहरू र मेरो बस्ने घर बनाउन चाहिने काठपात दिनू भन्ने एउटा आज्ञा-पत्र मागें। मैले मागेको सबै कुरा राजाले दिए किनभने परमेश्वर मसँग हुनुहुन्थ्यो। राजाले केही घोडसवार सैनिक र अफिसरहरू पठाइदिए र म यूफ्रेटिसपारि पश्चिमतिरको प्रान्तमा पुगें। राजाका आज्ञा-पत्रहरू मैले त्यहाँका प्रान्तका हाकिमहरूलाई दिएँ।