Iza i Jesoa?Santionany

Jesoa sakaizan’ny mpanota

Rehefa amin’ny andro atoandro dia tsy dia tena tsara fandraisana loatra ny toerana fisakafoana.

Ny sakafo dia fotoana fanararoatra sady azo andraisana olona sady anilihana olona ihany koa. Mety hanangana manda ny fiarahana misakafo no mety handrava azy ihany koa. Ireo olona izay iarahanao mipetraka sy mihinana dia milaza amin’ny mpijery hoe iza ny olona ekenao sy raisinao.

Milaza tantara toa izay ihany koa ny fiaraha-misakafo tamin’ny andron’i Jesoa.

Nokianin’ireo Mpitondra fivavahana tamin’izany i Jesoa ny mikasika ireo olona izay niarahany nisakafo. Satria moa tamin’izany dia mira fisakaizana sy fifandraisana akaiky ny fiarahana misakafo dia taitra ihany izy ireo raha nahita fa niara-nisakafo tamin’ireo olona ratsy fitondran-tena, mpanota sy lavitra an’Andriamanitra i Jesoa.

“Ary ny mpanora-dalana, izay isan’ny Fariseo, raha nahita fa niara-nipetraka nihinana tamin’ny mpanota sy ny mpamory hetra Izy, dia niteny tamin’ny mpianatra hoe: Miara-mihinana sy misotro amin’ny mpamory hetra sy ny mpanota Izy?” (a. 16).

”Ary raha nahare izany Jesoa, dia nanao taminy hoe: Tsy tonga hiantso ny marina Aho, fa ny mpanota” (a. 17).

Anisan’ny nampalaza an’i Jesoa tamin’izany Izy ho “sakaizan’ny mpanota”.

Raha mihevitra ny fanjakan’Andriamanitra ho toy ny fety iray ianao dia ny hany tian’ireo Fariseo asaina dia ireo olona izay eken’ny fiaraha-monina fa mahay mitondra tena tsara, mahay miaina sy manaraka ireo lalana sy fitsipika no sady mpivavaka be.

Jesoa kosa nefa etsy andaniny dia manasa ny olon-drehetra. Tsy misy dikany aminy ireo fahadisoana maro nataonao- voaasa amin’ny fety nokarakarain’Andriamanitra ianao amin’ny alalan’ny fifandraisana Aminy. Manana toerana eo amin’ny latabatra ho an’ireo mpandika lalana sy jiolahimboto Izy.

Nahasosotra an’ireo Fariseo izany satria izy ireo dia nihevitra fa ny fahamasinana sy ny fitondran-tena tsara no ahazoana fifandraisana amin’Andriamanitra. I Jesoa kosa nefa dia nahalala sy niaina ny fahamasinana sy ny fitondran-tena tsara ho vokatry ny fifandraisany akaiky tamin’Andriamanitra.

Izany hoe manasa antsika hino Jesoa hoe tia anao Andriamanitra ary ny fitiavany no manova anao fa tsy hoe miova ianao akory vao hotiavin’Andriamanitra. Jesoa tsy manomboka any amin’ny fitondran-tena fa manomboka any amin’ny Fitiavan’Andriamanitra satria Izy dia mahalala fa ny Fitiavan’Andriamanitra no afaka manova ny toetra sy ny fiainan’ny olona rehefa mandeha ny fotoana.

Amin’ny alalan’i Jesoa dia manasa anntsika Andriamanitra hanana vao hino sy hitondra tena araka ny tokony izy satria ny fanasana amin’ny fetin’Andriamanitra dia tsy miankina amin’ny fahatsarantsika fa amin’ny fahasoavan’Andriamanitra.

Ny latabatr’i Jesoa dia milaza ny tantaran’ny Fahasoavan’Andriamanitra ho an’ny olon-drehetra.

Mba inona re no tantara lazain’ny latabatrao e?