Andinin-tSoratra Masina malaza indrindra nalaina tao amin'ny 1 Mpanjaka 19

Hizara

Taorian’ny horohorontany dia nisy afo; nefa tsy tao amin’ny afo ny TOMPO. Ary nanarakaraka ny afo, dia nisy ritsoka malefaka.

Fa izy kosa nandeha lalana indray andro hankany an-taniefitra; ka rehefa tonga tany izy, dia nipetraka teo ambanin’ny hazo kely midoroboka iray. Ary nangataka ho faty izy ka nanao hoe: –TOMPO ô, aoka izay! Alao ny aiko ankehitriny fa tsy tsara noho ny razako aho.

Dia hoy ny TOMPO hoe: –Mivoaha tao ka mitsangàna eo an-tendrombohitra eo anatrehako fa handalo Aho. Dia nisy rivotra nifofofofo mafy izay nampitresaka ny tendrombohitra ary nanamontsana ny vatolampy teo anatrehan’ny TOMPO; nefa tsy tao amin’izany rivotra izany ny TOMPO. Rehefa nitsahatra ny rivotra, dia nisy horohorontany; nefa tsy tao amin’ny horohorontany ny TOMPO.

Fa raha vao nahare izany i Elià, dia nisaron-tava tamin’ny akanjobeny ka lasa nivoaka ary nitsangana teo am-bava zohy. Dia nisy feo niteny taminy indray nanao hoe: –Inona no ataonao eto, ry Elià?

Rehefa tonga tao Hôreba i Elià, dia niditra tao amin’ny zohy iray ka natory tao. Ary nisy tenin’ny TOMPO taminy nanao hoe: –Inona no ataonao eto, ry Elià?

Dia nifoha i Elià ka nihinana sy nisotro. Rehefa nahazo hery tamin’izay nohaniny izy, dia nandeha efapolo andro sy efapolo alina hatrany Hôreba tendrombohitr’Andriamanitra.

Dia nandry izy ka natory teo ambanin’ilay hazo kely midoroboka. Ary indro nisy anjely nanohina azy ka nanao taminy hoe: –Mifohaza ka mihinàna.

nefa niverina ilay anjelin’ny TOMPO ka nanohina azy sady nanao hoe: –Mifohaza ary mihinàna, fa mbola tena lavitra ny halehanao.

Dia hoy ny navaliny: –Fatratra loatra ny fitiavako Anao, ry TOMPO Andriamanitr’izao rehetra izao ô, koa tsy tantiko intsony ny nandaozan’ireo Israelita ny fanekempihavananao; ny alitaranao noravany, ny mpaminaninao novonoiny ho faty; ary dia izaho irery ihany no sisa, nefa mbola mitady hahafaty ahy koa izy.

Dia nijery izy ka indro nisy mofo voaendy tamin’ny vato mahamay sy rano iray tavoara teo anilan’ny lohany. Rehefa avy nihinana sy nisotro izy, dia nandry indray

Ary nandefa iraka tany amin’i Elià i Jezebela hanao hoe: «Enga anie ka hataon’ireo andriamanitra amiko ny famaizana faran’izay henjana indrindra, raha tsy afako toy ny nanaovanao ny ain’ny iray tamin’ireny koa ny ainao rahampitso tahaka izao!»

Nefa hamelako fito arivo lahy ihany amin’i Israely, dia izay rehetra tsy mba nandohalika tamin’ny andriamanitra Bahala sady tsy nanoroka ny sarivongany.

Rehefa niala teo i Elià, dia nahita an’i Elisà zanakalahin’i Safata izay teo am-piasana tany. Omby 24 no teo anoloany ary izy no amin’ny roa farany. Raha nandalo teo akaikiny i Elià, dia nanipy ny akanjobeny hanarona azy.

Dia niala teo aminy i Elisà ka naka omby roa nataony sorona. Natonony tamin’ny hazon-jioga ny hena ka nomeny hohanin’ny olona izay teo. Ary niainga izy ka nanaraka an’i Elià sady nanompo azy.

Dia nandao ny omby i Elisà, ka nihazakazaka nanaraka an’i Elià sady nanao hoe: –Avelao aho aloha hanoroka ny raiko sy ny reniko vao hanaraka anao. Ary hoy i Elià taminy: –Mandehana miverina, fa naninona anao moa aho!