Andinin-tSoratra Masina malaza indrindra nalaina tao amin'ny 1Mpanjaka 19

Hizara

Nanarakaraka ny horohoron-tany dia nisy afo; nefa NY TOMPO tsy tao amin’ny afo. Ary nanarakaraka ny afo dia nisy feo toy ny rivotra nitsoka malefaka.

Fa izy kosa nandeha lalana indray andro tany an-tany efitra, ary tonga teo ambanin’ny anjavidy iray izy dia nipetraka; nangataka ho faty teo izy ka niteny hoe: Aoka izay! Alao ny aiko ankehitriny, TOMPO ô, fa tsy tsara noho ny razako aho.

Hoy NY TOMPO: Mivoaha avy ato ka mijoroa eo ambonin’ny tendrombohitra, eo anatrehan’NY TOMPO. Ary indro, nandalo NY TOMPO ka nisy rivotra be sady mahery namakivaky ny tendrombohitra sy nanorotoro ny harambato teo alohan’NY TOMPO; nefa NY TOMPO tsy tao amin’ny rivotra. Nanarakaraka ny rivotra dia nisy horohoron-tany; nefa NY TOMPO tsy tao amin’ny horohoron-tany.

Rehefa nahare izany i Elia dia nosaronany ny akanjobeny ivelany ny tavany dia niala teo izy ka nijoro teo am-bavan’ny zohy. Ary indro, nisy feo tonga taminy hoe: Manao inona eto ianao ry Elia?

Rehefa tonga tany izy dia niditra tao anatin’ny zohy iray ka nandany ny alina tao. Ary indro, tonga taminy ny tenin’NY TOMPO hoe: Manao inona eto ianao, ry Elia?

Dia nifoha izy ka nihinana sy nisotro ary nandeha tamin’ny tanjaka azony tamin’izany hanina izany efapolo andro sy efapolo alina ho any Horeba, tendrombohitr’Andriamanitra.

Nony nandry teo izy ka natory, indro nisy anjely nanohina azy ka niteny taminy hoe: Miarena ka homàna!

Tonga nanohina azy fanindroany ilay Anjelin’NY TOMPO* dia nanohina azy ka niteny hoe: Mifohaza ka homàna, fa lavitra loatra ny halehanao.

Dia hoy izy: Saro-piaro loatra ny foko noho ny fitiavako NY TOMPO, Andriamanitra Tompon’izao rehetra izao; fa ny Zanak’Israely dia nahafoy ny fanekenao; ny alitaranao dia noravany, ny mpaminaninao dia novonoiny tamin’ny sabatra, ary izaho dia izaho irery ihany no sisa, nefa mbola mitady hahafaty ny aiko koa izy!

Dia nijery izy ka indro, teo anilan’ny lohany dia nisy mofo voaendy tamin’ny vato mahamay sy rano iray tavoara. Nihinana sy nisotro izy dia nandry indray.

Ary nandefa iraka tany amin’i Elia i Jezebela hilaza hoe: Hataon’ireo andriamanitra amiko anie izany, eny, mihoatra noho izany aza, raha tsy hataoko toy ny ain’ny iray amin’ireny ny ainao raha maraina toy izao!

Nefa hamela fito arivo ao amin’ny Israely Aho, dia ny lohalika rehetra izay tsy nandohalika tamin’ny Baala* sy ny vava rehetra izay tsy nanoroka azy.

Dia niala teo i Elia ka nahita an’i Elisa, zanak’i Safata, teo am-piasana tany. Nampiasa omby efatra amby roapolo mikambana tsiroaroa avy izy, ary izy teo amin’ny roa farany indrindra; ary nandroso nanatona azy i Elia, dia nanipy ny akanjobeny ivelany hanarona azy.

Dia niverina izy niala tamin’i Elia ka naka omby roa mikambana dia namono azy, ary nahandroiny tamin’ny hazo avy tamin’ny fiasàn’ny omby ihany ny henan’ireo ka nomeny hohanin’ny olona. Ary niainga izy ka nanaraka an’i Elia dia nanompo azy.

Dia nandao ny omby izy ka nihazakazaka nanaraka an’i Elia sady niteny hoe: Miangavy anao aho, mba avelao aloha aho hanoroka an’Ikaky sy Ineny vao manaraka anao. Nefa hoy izy taminy: Mandehana miverina! Fa naninona anao moa aho?