Matfei 24
24
IISUS PAGIZOU JÄLGIMÄZEH AIGAH NÄH 24-25
Jumalankoin hävittämine
(Mark. 13:1-2; Luk. 21:5-6)
1Konzu Iisus tuli pihale jumalankoispäi i rubei lähtemäh iäre, Hänen luo tuldih opastujat ku ozuttua Hänele jumalankoin huonuksii. 2Iisus sanoi heile: «Näittögo tämän kaiken? Toven sanon teile: täh ei jiä kivie kiven piäle. Kai levitetäh muan tazale.»
Mis nägyy lopun tulendu?
(Mark. 13:3-13; Luk. 21:7-19)
3I konzu Iisus istui Voipuumäil, Hänen luo tuldih opastujat rahvahattomal aijal da kyzyttih: «Sano meile, konzu se kai rodieu da mittuine on Sinun tulendan da tämän aijan lopun tunnusmerki?» 4Iisus vastai heile: «Vardoikkuattokseh, ku niken ei yöksyttäs teidy. 5Äijät, näit, tullah minun nimel da sanotah: ‘Minä olen Messii’, i hyö yöksytetäh äijii. 6Työ kuuletto torien iänii i viestilöi voinis; kačokkua, älgiä pöllästykkiä. Muga pidäy olla, no se vie ei ole loppu. 7Rahvas nouzou rahvahan piäle i mua muan piäle. Äijis kohtis rodieu n՚älgiä da muansärizendiä. 8No kai se on vai suandutuskien algu. 9Sit teidy annetah muokattavakse da tapetah, i kai muailman rahvahat ruvetah vihuamah teidy minun nimen täh. 10Äijät sit kieldävytäh uskos, ruvetah menettämäh da vihuamah toine tostu. 11Tulou äijy Jumalan iänenkandajakse menijöi, i äijii hyö yöksytetäh. 12Sendäh äijien suvaičus vilustuu, ku viärys liženöy. 13No ken kestäy loppuh suate, se piäzöy. 14Kaikkiel muailmas ruvetah sanelemah hyviä viestii Taivahallizen valdah näh, ku luadie se tiettäväkse kaikile rahvahile, i sit tulou loppu.»
Suuri ahtistus
(Mark. 13:14-23; Luk. 21:20-24; 17:23-24, 37)
15«Konzu työ näittö sen tylgien pöllätyksen, kudamah näh saneli Jumalan iänenkandai Daniil, seizomas pyhäs kohtas da sidä huiguamas,» (ken tämän lugou, ellendäkkäh) 16«sit net, ket ollah Juudies, pajettahes mägilöih. 17Ken on levol, älgäh heitykkäh nimidä ottamah pertis, 18i ken on pellol, anna ei mene kodih sobua ottamah. 19Oi, mi paha rodieu kohtuzile da imettäjile niilöin päivin! 20Moliettokseh, ku teijän pagohlähtendy ei rodies talvel libo suovattan, 21ku sit rodieu ylen suuri ahtistus, mittumua ei olluh muailman alluspäi ihan nämih päivih suate, eigo nikonzu rodei. 22Ku sidä aigua ei lyhendettäs, ni yksi ristikanzu ei piäzis hengih; no vallittuloin täh se aigu lyhendetäh. 23Ku sit kentahto sanonou teile: ‘Kačokkua, tiä on Messii’, libo: ‘Häi on tua’, älgiä uskokkua. 24Kačo ku tullah Messiekse da Jumalan iänenkandajakse menijät, i hyö luajitah suurii tunnusruadoloi da kummii, ku yöksyttiä, gu suannou, vallittuloigi. 25Kuunnelkua, minä sanon tämän teile jo ielpäi. 26Ga sit gu teile sanotanneh: ‘Kačokkua, häi on elämättömäs muas’, älgiä mengiä sinne, libo ku sanotanneh: ‘Kačokkua, häi on taloin perimäzes pertis’, älgiä uskokkua. 27Kui tulenišku, kudai läimähtäh päivännouzupuolespäi da valguau taivahan päivänlaskupuoleh suate – moine rodieu Ristikanzan Poijan tulendu. 28Kus ollou töllönnyh, sinne varoit kerävytäh.»
Ristikanzan Poijan tulendu
(Mark. 13:24-37; Luk. 21:25-33; 17:26-30, 34-36; 12:39-40)
29«I terväh niilöin päivien ahtistuksile jälles päiväine sammuu, kuudamaine ei anna valgiedu, tiähtet pakutah taivahas i taivahien väit liikutah. 30Sit jiävihes taivahale Ristikanzan Poijan tunnustiähti, i tuskis itkietäh voivotetah kai muailman rodukunnat, ku nähtäh Ristikanzan Poigua tulemas taivahan pilvien piäl taivahallizes väis da valgies. 31Suuren torven toitottajes Häi työndäy omii anheliloi, i hyö kerätäh Hänen vallittuloi kaikis muailman n՚elläs puolespäi, taivahan agjas da agjah suate. 32Otakkua mieldy smokvupuus: konzu sen oksu turbuou da puhketah lehtet, sit työ tiijättö: kezä on lähäl. 33Muga i tämän kaiken nähtyy tiijäkkiä: se aigu on lähäl, ihan uksipieles. 34Toven sanon teile: tämä polvi ei hävie, kuni kai tämä ei stuan՚ei. 35Taivas dai mua hävitäh, no minun sanat ei hävitä. 36No sidä päiviä da aigua ei tiijä niken, eigo taivahan anhelit, eigo Poigu. Sen tiedäy vai Tuatto. 37Kui oli Noin aigah, juuri muga rodieu sitgi, konzu tulou Ristikanzan Poigu. 38Silloigi, enne viennouzendua, rahvas syödih da juodih, naidih da mendih miehele, juuri sih päiväh suate, konzu Noi meni umbilauttah. 39Hyö ei voidu nimidä arvata, kuni ei tulluh viennouzendu da ei tappanuh kaikkii. Juuri muga rodieu sitgi, konzu tulou Ristikanzan Poigu. 40Sit roih kaksi miesty pellol; yksi otetah, a toine jätetäh. 41Kaksi naistu on jauhomas kivel; yksi otetah, a toine jätetäh. 42Ga sit olgua jallas, ku etto tiijä, minny päivänny teijän Ižändy tulou. 43Ellendättöhäi sen: ku taloin ižändy tiedäs, kudamal yönaijal tulou varras, häi olis jallas da ei andas sille tungiekseh taloih. 44Sidä periä työgi olgua valmehet: Ristikanzan Poigu tulou silloi, konzu työ etto smieti.»
Hyvä da paha käskyläine
(Luk. 12:41-48)
45«Olgua kui se surematoi da mielevy käskyläine, kudamua ižändy luadii kaikkien käskyläzien vahnimakse, ku se andas heile syömizet omal aijal. 46Ozakas on se käskyläine, kudamua ižändy tulduu nägöy nenga ruadamas! 47Toven sanon teile: häi panou händy kaikkien omien eloloin kaččojakse. 48No ku se ollou paha käskyläine, häi sanou ičelleh: ‘Minun ižändy hätkestyy’, 49i rubieu pergamah toizii käskyläzii da iče syöy da juou humalniekoinke. 50A sit tulou sen käskyläzen ižändy senny päivänny, kudamannu häi ei vuota, da sil čuasul, kudamua häi ei arbua, 51i pergau händy kuolendah suate i luadiu hänele moizen ozan, mittuine suajah net, ket heitellähes jumalahizekse. Sie sit roih itkuu da hambahien kridžaitustu.»
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
Matfei 24: LIVVI
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003