Matfei 25
25
Tolkukkahat da tolkuttomat neidizet
1«Konzu se päivy tulou, Taivahallizen valdu on nengoine. Oli kymmene neidisty, kudamat otettih lampat da lähtiettih sulhazele vastah. 2Viizi heis oli tolkuttomua, a viizi oli tolkukastu. 3Tolkuttomat otettih lampat, no ei otettu pyhävoidu. 4A tolkukkahat otettih lampat da vie pyhävoidu astieloih. 5Sulhaine hätkestyi, neidizil rodih uni, i hyö kaikin uinottih. 6Syväinyös kajahtih iäni: ‘Sulhaine tulou! Mengiä hänele vastah.’ 7Sit kai neidizet havačuttih i ruvettih kohendamah tuldu lampois. 8Tolkuttomat sanottih tolkukkahile: ‘Annakkua meile pyhävoidu, meijän lampat sammutah.’ 9No tolkukkahat vastattih: ‘Emmo voi andua. Sit ei tävvy ni teile, ni meile. Mengiä parembi myöjien luo da ostakkua.’ 10Konzu hyö lähtiettih ostamah, tuli sulhaine. Neidizet, kudamat oldih valmehet, mendih hänenke svuad՚butaloih, i veräi sinne salvattih. 11Myöhembi tuldih toizetgi neidizet. Hyö sanottih sulhazele: ‘Ižändy, ižändy, avua meile veräi!’ 12No häi vastai heile: ‘Toven sanon teile: minä en tunne teidy.’ 13Olgua työgi valmehet, ku etto tiijä ni päiviä, ni čuassuu.»
Käskyläzile annetut d՚engat
(Luk. 19:11-27)
14«Sit rodieu muga, kui rodih, konzu yksi mies lähti loittozeh muah. Enne lähtendiä häi kučui omii käskyläzii da andoi heile omat elot kačottavakse. 15Yhtele häi andoi viizi talantua, toizele kaksi, a kolmandele yhten, jogahizele sen n՚eroloi myöte, da iče ajoi iäre. 16Se, kudai sai viizi talantua, kerras meni da pani d՚engat dieloh da sai niilöih vie viizi talantua. 17Se, kudai sai kaksi talantua, sežo sai niilöih vie kaksi. 18A se, kudamale annettih yksi talantu, meni, kaivoi havvan da peitti muah ižändän talantan. 19Meni äijy aigua, i ižändy tuli kodih da rubei kyzymäh heis čottua annettulois d՚engois. 20Se, kudai oli suannuh viizi talantua, tuli da toi vie toizet viizi da sanoi: ‘Ižändy, viizi talantua sinä minule annoit, a minä sain niilöin vuoh vie toizet viizi.’ 21Ižändy sanoi: ‘Moločču! Sinä olet hyvä da surematoi käskyläine. Ku sinuh sai uskuo pienes dielos, minä annan sinule suurembat dielot kačottavakse. Tule da pie hyviä mieldy minunke!’ 22Tuli i se, kudai oli suannuh kaksi talantua, da sanoi: ‘Ižändy, kaksi talantua sinä minule annoit. Kačo, minä sain niilöih vie kaksi.’ 23Ižändy sanoi: ‘Moločču! Sinä olet hyvä da surematoi käskyläine. Ku sinuh sai uskuo pienes dielos, minä annan sinule suurembat dielot kačottavakse. Tule da pie hyviä mieldy minunke.’ 24Sit tuli segi, kudai oli suannuh yhten talantan, da sanoi: ‘Ižändy, minä tiijän, sinä olet kovasydämelline mies: sinä leikkuat sie, kus et kylvänyh, da keriät sie, kunne et lykkinyh. 25Minä varain sinuu da sendäh peitin sinun talantan muah. Kačo, täs on sinun talantu.’ 26Ižändy sanoi: ‘Sinä paha da lašku käskyläine! Sinä tiezit: minä leikkuan sie, kus en kylvänyh, i keriän sie, kunne en lykkinyh. 27Sit sinul pidänys panna minun d՚engu bankah. Sie sen hindu olis nossuh, i tulduu minä suannuzin oman talantan korronduksienke. 28Otakkua hänel talantu da annakkua sille, kudamal on kymmene talantua. 29Jogahizele, kel on, annetah vie, i hänel rodieu kybimän kylläl. A kel ei ole, sil otetah iäre segi, mi hänel on. 30Lykäkkiä tai pädemätöi käskyläine pihale pimieh. Sie roih itkuu da hambahien kridžaitustu.’»
Jälgimäine suudo
31«No konzu Ristikanzan Poigu tulou taivahallizes väis da valgies i Hänenke tullah kai anhelit, Häi istuhes omale kunnivon valdusijale. 32Hänen edeh kerätäh kai rahvahat, i Häi eroittau net toine toizes, kui paimoi eroittau lambahat kozis. 33Lambahii Häi panou oigiele puolele ičes, a kozii hurale. 34Sit suari sanou oigiel puolel olijoile: ‘Tulgua, minun Tuatan blahoslovitut, i otakkua kodivuitikse valdukundu, kudai on teih niškoi varustettu muailman luajindua myöte. 35Minul oli n՚älgy, i työ annoitto minule syvvä; minuu juotatti, i työ annoitto minule juvva; minä olin teile vieras, a työ otitto minuu pertih. 36Minä olin alasti, työ šuorititto minuu; olin voimatoi, i työ piittö minus huolen; olin tyrmäs, työ tulitto minun luo.’ 37Sit oigiet sanotah Hänele: ‘Ižändy, konzubo myö näimmö Sinuu n՚älläs da syötimmö, juomanjalos da juotimmo? 38I konzubo myö näimmö Sinuu vierahannu da otimmo pertih, alasti olijannu – i šuoritimmo? 39I konzu myö näimmö Sinuu voimattomannu libo tyrmäs da tulimmo Sinun luo?’ 40Sit suari vastuau heile: ‘Toven sanon teile: kai, midä työ luajiitto vähävägizimälegi nämis minun vellilöis, sen työ luajiitto minule.’ 41Sit Häi sanou hural puolel olijoile: ‘Mengiä iäre minus, työ kirotut. Mengiä ilmanigäzeh tuleh, kudai on varustettu pahalazele da hänen anheliloile. 42Minul oli n՚älgy, i työ etto andanuh minule syvvä; minuu juotatti, i työ etto andanuh minule juvva, 43minä olin teile vieras, työ etto ottanuh minuu pertih; minä olin alasti, työ etto šuoritannuh minuu; olin voimatoi, olin tyrmäs, i työ etto tulluh minuu tiijustamah.’ 44Sit hyögi kyzytäh Hänel: ‘Ižändy, konzubo myö näimmö Sinuu n՚älläs libo juomanjalos, libo vierahannu, libo alasti olijannu, libo voimattomannu libo tyrmäs i emmo avvutannuh Sinule?’ 45Sit Häi vastuau heile: ‘Toven sanon teile: kaiken, midä työ jätittö ruadamattah yhtele nämis vähävägizimis, sen työ jätittö ruadamattah minule.’ 46I nämä mennäh ilmanigäzih muokkih, a oigiet – ilmanigäzeh elaigah.»
Nke Ahọpụtara Ugbu A:
Matfei 25: LIVVI
Mee ka ọ bụrụ isi
Kesaa
Mapịa
Ịchọrọ ka echekwaara gị ihe ndị gasị ị mere ka ha pụta ìhè ná ngwaọrụ gị niile? Debanye aha gị ma ọ bụ mee mbanye
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003