آیات محبوب کتاب مقدس از Marc 6

به اشتراک گذاشتن

Dâth ir apostolion nôl at Iesu, a gweu‐'tho fe am bopeth wên‐nhwy wedi'u neud a'u disgu. Gwedodd‐e wrthon nhwy, “Dewch bant i le tawel ar ben ich unen i chi gâl whê fan'ny am damed”; achos we shwt gwmint o fynd a dwâd, fel wenon‐nhwy wedi câl cifle i fita bwyd hyd 'n‐ôd. So ethon‐nhwy bant in i cwch i le unig ar ben u hunen. On gwelo lot o ddinion nhwy'n mynd, a'u nhabod nhwy, a gerddon nhwy i gyd mas 'na ar hast, a dwâd i ble wên‐nhwy'n mynd o'u blân nhwy. Pan ddâth‐e mas o'r cwch, 'na gyd welodd‐e we crowd mowr; a achos bo nhwy fel defed heb fugel fe gâs‐e drenu droston nhwy a disgodd‐e lot o bethe iddon nhwy. Wedd‐i'n hwyr pan ddâth i ddisgiblion ato fe a gweud, “Ma'r lle 'ma'n bell o bobman, a ma‐i'n ddiweddar. Hal nhwy bant, fel bo nhwy'n galler mynd i'r ffermydd a'r pentrefi sy bitu'r lle i bernu rwbeth i fita.” Atebodd Iesu, “Rhoiwch chi rwbeth i fita iddon nhwy.” Gwedon‐nhwy wrtho fe, “Wit‐ti moyn i ni fynd bant a hala canodd o bune i bernu torthe a rhoi nhwy i'r dinion i fita?” “Sowl torth sy 'da chi?” gofinodd‐e, “Cerwch i weld.” Wedi iddyn nhw ffindo mas gwedon‐nhwy, “Pump o dorthe, a dou bisgodyn.” Gwedodd‐e wrth i disgiblion i hala'r bobol i ishte lawr in gwmpnïe ar i porfa glas. Ishteddon‐nhwy lawr in resi i gyd, rhei in gwmpnïe o gant a rhei in hanner cant. Wedyn cwmrodd‐e'r pump torth a'r ddou bisgodyn, drich lan i'r nefodd a jolch i Dduw; wedyn fe dorodd‐e'r torthe a'u rhoi nhwy i'w ddisgiblion i roi mas i'r crowd. Rhanodd‐e'r ddou bisgodyn rhintyn nhwy i gyd fyd. Biton‐nhwy i gyd nes bo nhwy'n llawn; a fe gasglon nhwy douddeg basgeded o sbarion bara a pisgod. We pum mil o ddinion wedi bita'r torthe.

Gadodd Iesu'r ardal 'na a dwâd i'r dre lle wedd‐e wedi câl i fagu, a dilinodd i ddisgiblion e. Pan ddâth dy' Saboth dachreuodd‐e ddisgu in i sinagog, a we'r rhan fwya we 'na in sinnu wrth i gliwed e a gwedon‐nhwy, “O ble ma'r dyn ma'n câl i pethe 'ma? Beth ma'r dyn 'ma wedi câl sy'n gadel iddo fe neud shwt bethe mowr? Ddim i sâr yw hwn, crwt Mair a brawd Iago, Joses, Jiwdas a Seimon? Sino'i wiorydd e 'ma 'da ni?” A wên‐nhwy'n pallu i dderbyn e achos beth wedd‐e'n i weud. Gwedodd Iesu wrthon nhwy, “Ma proffwyd in câl parch in bobman ond in lle gâs‐e'i fagu, 'da'i dilwith a in i dŷ i hunan.” Wedd‐e'n ffeilu neud unrhw beth mowr fan'yn, on fe nâth‐e roi i ddwylo ar rei dinion we ddim in dda a'n u gwella nhwy. Wedd‐e'n sinnu at u diffyg ffydd nhwy.

Dâth ir apostolion nôl at Iesu, a gweu‐'tho fe am bopeth wên‐nhwy wedi'u neud a'u disgu. Gwedodd‐e wrthon nhwy, “Dewch bant i le tawel ar ben ich unen i chi gâl whê fan'ny am damed”; achos we shwt gwmint o fynd a dwâd, fel wenon‐nhwy wedi câl cifle i fita bwyd hyd 'n‐ôd. So ethon‐nhwy bant in i cwch i le unig ar ben u hunen. On gwelo lot o ddinion nhwy'n mynd, a'u nhabod nhwy, a gerddon nhwy i gyd mas 'na ar hast, a dwâd i ble wên‐nhwy'n mynd o'u blân nhwy. Pan ddâth‐e mas o'r cwch, 'na gyd welodd‐e we crowd mowr; a achos bo nhwy fel defed heb fugel fe gâs‐e drenu droston nhwy a disgodd‐e lot o bethe iddon nhwy. Wedd‐i'n hwyr pan ddâth i ddisgiblion ato fe a gweud, “Ma'r lle 'ma'n bell o bobman, a ma‐i'n ddiweddar. Hal nhwy bant, fel bo nhwy'n galler mynd i'r ffermydd a'r pentrefi sy bitu'r lle i bernu rwbeth i fita.” Atebodd Iesu, “Rhoiwch chi rwbeth i fita iddon nhwy.” Gwedon‐nhwy wrtho fe, “Wit‐ti moyn i ni fynd bant a hala canodd o bune i bernu torthe a rhoi nhwy i'r dinion i fita?” “Sowl torth sy 'da chi?” gofinodd‐e, “Cerwch i weld.” Wedi iddyn nhw ffindo mas gwedon‐nhwy, “Pump o dorthe, a dou bisgodyn.” Gwedodd‐e wrth i disgiblion i hala'r bobol i ishte lawr in gwmpnïe ar i porfa glas. Ishteddon‐nhwy lawr in resi i gyd, rhei in gwmpnïe o gant a rhei in hanner cant. Wedyn cwmrodd‐e'r pump torth a'r ddou bisgodyn, drich lan i'r nefodd a jolch i Dduw; wedyn fe dorodd‐e'r torthe a'u rhoi nhwy i'w ddisgiblion i roi mas i'r crowd. Rhanodd‐e'r ddou bisgodyn rhintyn nhwy i gyd fyd. Biton‐nhwy i gyd nes bo nhwy'n llawn; a fe gasglon nhwy douddeg basgeded o sbarion bara a pisgod. We pum mil o ddinion wedi bita'r torthe.

Gadodd Iesu'r ardal 'na a dwâd i'r dre lle wedd‐e wedi câl i fagu, a dilinodd i ddisgiblion e. Pan ddâth dy' Saboth dachreuodd‐e ddisgu in i sinagog, a we'r rhan fwya we 'na in sinnu wrth i gliwed e a gwedon‐nhwy, “O ble ma'r dyn ma'n câl i pethe 'ma? Beth ma'r dyn 'ma wedi câl sy'n gadel iddo fe neud shwt bethe mowr? Ddim i sâr yw hwn, crwt Mair a brawd Iago, Joses, Jiwdas a Seimon? Sino'i wiorydd e 'ma 'da ni?” A wên‐nhwy'n pallu i dderbyn e achos beth wedd‐e'n i weud. Gwedodd Iesu wrthon nhwy, “Ma proffwyd in câl parch in bobman ond in lle gâs‐e'i fagu, 'da'i dilwith a in i dŷ i hunan.” Wedd‐e'n ffeilu neud unrhw beth mowr fan'yn, on fe nâth‐e roi i ddwylo ar rei dinion we ddim in dda a'n u gwella nhwy. Wedd‐e'n sinnu at u diffyg ffydd nhwy. Âth‐e rownd i pentrefi in disgu. Wedyn galwodd‐e'r Douddeg ato fe a dachre u hala nhwy mas bob in ddou. Roiodd‐e'r hawl iddon nhwy dros isbridion drwg. Roiodd‐e ordors iddon nhwy beido mynd â dim byd 'da nhwy ar i jant ond pastwn — dim bara, dim bag, dim arian in u pwtsys. Wên‐nhwy i wishgo sgidje ond wenon‐nhwy i wishgo dou grys. Gwedodd‐e wrthon nhwy, “Ble binnag ewch‐chi miwn i ryw dŷ, aroswch na nes bo chi'n mynd mlân i rywle arall. A os gewch‐chi ddim croeso 'da dinion, neu os na rondan‐nhwy arnoch chi miwn lle, gadwch i lle a wrth fynd shiglwch i dwst bant o'ch trâde i ddangos beth ŷch‐chi'n meddwl amdanon nhwy.” Ethon‐nhwy bant a prigethu bo rhaid i bobol ddifaru; a fe halon‐nhwy lot o githreiled mas o ddinion, a gwellon‐nhwy lot o ddinion tost wrth allwish oil arnyn nhwy.

Dâth ir apostolion nôl at Iesu, a gweu‐'tho fe am bopeth wên‐nhwy wedi'u neud a'u disgu. Gwedodd‐e wrthon nhwy, “Dewch bant i le tawel ar ben ich unen i chi gâl whê fan'ny am damed”; achos we shwt gwmint o fynd a dwâd, fel wenon‐nhwy wedi câl cifle i fita bwyd hyd 'n‐ôd. So ethon‐nhwy bant in i cwch i le unig ar ben u hunen. On gwelo lot o ddinion nhwy'n mynd, a'u nhabod nhwy, a gerddon nhwy i gyd mas 'na ar hast, a dwâd i ble wên‐nhwy'n mynd o'u blân nhwy. Pan ddâth‐e mas o'r cwch, 'na gyd welodd‐e we crowd mowr; a achos bo nhwy fel defed heb fugel fe gâs‐e drenu droston nhwy a disgodd‐e lot o bethe iddon nhwy. Wedd‐i'n hwyr pan ddâth i ddisgiblion ato fe a gweud, “Ma'r lle 'ma'n bell o bobman, a ma‐i'n ddiweddar. Hal nhwy bant, fel bo nhwy'n galler mynd i'r ffermydd a'r pentrefi sy bitu'r lle i bernu rwbeth i fita.” Atebodd Iesu, “Rhoiwch chi rwbeth i fita iddon nhwy.” Gwedon‐nhwy wrtho fe, “Wit‐ti moyn i ni fynd bant a hala canodd o bune i bernu torthe a rhoi nhwy i'r dinion i fita?” “Sowl torth sy 'da chi?” gofinodd‐e, “Cerwch i weld.” Wedi iddyn nhw ffindo mas gwedon‐nhwy, “Pump o dorthe, a dou bisgodyn.” Gwedodd‐e wrth i disgiblion i hala'r bobol i ishte lawr in gwmpnïe ar i porfa glas. Ishteddon‐nhwy lawr in resi i gyd, rhei in gwmpnïe o gant a rhei in hanner cant. Wedyn cwmrodd‐e'r pump torth a'r ddou bisgodyn, drich lan i'r nefodd a jolch i Dduw; wedyn fe dorodd‐e'r torthe a'u rhoi nhwy i'w ddisgiblion i roi mas i'r crowd. Rhanodd‐e'r ddou bisgodyn rhintyn nhwy i gyd fyd. Biton‐nhwy i gyd nes bo nhwy'n llawn; a fe gasglon nhwy douddeg basgeded o sbarion bara a pisgod. We pum mil o ddinion wedi bita'r torthe.