Pwy yw Iesu?Sampl

Iesu yw Ffrind Pechaduriaid

Dydy’r caffeteria ddim wastad y lle mwyaf croesawgar

Gall prydau fod yn gyfle i gynnwys pobl, neu eithrio pobl. Gall prydau bwyd greu rhwystrau, neu eu chwalu. Mae'r person, neu'r bobl, rwyt ti'n eistedd ac yn bwyta gyda nhw amser cinio yn aml yn dweud wrth rai o’r tu allan pwy rwyt yn eu derbyn a threulio amser yn eu cwmni.

Roedd prydau bwyd yn nyddiau Iesu yn adrodd stori debyg.

Roedd yr arweinwyr crefyddol yn aml yn beirniadu Iesu am y bobl yr oedd yn bwyta gyda nhw, oherwydd yn y diwylliant hwnnw roedd prydau bwyd yn symbol o gyfeillgarwch a derbyniad, a'r hyn a synnodd eraill oedd bod Iesu'n bwyta gyda phobl oedd wedi gwneud llanast o bethau, yn bechadurus ac yn ymddangos ymhell oddi wrth Dduw.

“ Wrth iddyn nhw ei weld e'n bwyta gyda ‛pechaduriaid‛ a chasglwyr trethi, dyma rai o'r Phariseaid oedd yn arbenigwyr yn y Gyfraith yn gofyn i'w ddisgyblion: “Pam mae e'n bwyta gyda'r bradwyr sy'n casglu trethi i Rufain, a phobl eraill sy'n ddim byd ond ‛pechaduriaid‛?” (adn. 16).

Ond mae Iesu’n ymateb drwy ddweud, “Dim pobl iach sydd angen meddyg, ond pobl sy'n sâl. Dw i wedi dod i alw pechaduriaid, dim y rhai sy'n meddwl eu bod nhw heb fai.” (adn. 17).

Rhan o hunaniaeth Iesu oedd ei enw da am fod yn “ffrind i bechaduriaid”.

Os wnei di ddychmygu teyrnas Duw fel plaid, nid yw’r Phariseaid ond eisiau gwahodd y rhai sy’n gymdeithasol dderbyniol, dinasyddion moesol y dydd sy’n cadw’r rheolau ac yn ymddangos yn grefyddol iawn.

Mae Iesu, ar y llaw arall, yn gwahodd pawb. Does dim ots beth rwyt ti wedi’i wneud na pa mor ddrwg ydy’r llanast rwyt wedi’i wneud o bethau – cei dy wahodd i barti Duw trwy berthynas ag r. Y mae lle wrth ei fwrdd i wrthryfelwyr a thorwyr y gyfraith.

Mae hyn yn cynhyrfu’r Phariseaid oherwydd eu bod yn meddwl bod sancteiddrwydd, purdeb moesol, neu ymddygiad cywir yn arwain at berthynas â Duw. Ond roedd Iesu'n gwybod ac yn gweithredu fel sancteiddrwydd, neu fyw'n iawn, yn deillio o berthynas â Duw.

Mae hyn yn cynhyrfu’r Phariseaid oherwydd eu bod yn meddwl bod sancteiddrwydd, purdeb moesol, neu ymddygiad cywir yn arwain at berthynas â Duw. Ond roedd Iesu'n gwybod ac yn gweithredu fel sancteiddrwydd, neu fyw'n iawn, yn deillio o berthynas â Duw.

I'w ddweud mewn ffordd arall: Yn lle, newid cyn y gall Duw dy garu, mae Iesu'n dy wahodd i gredu, Mae Duw yn dy garu di a gall ei gariad dy newid. Dydy Iesu ddim yn dechrau gyda ffordd o fyw; Mae’n dechrau gyda chariad Duw, gan wybod y bydd cariad Duw, dros amser, yn newid ein cymeriad a’n bywydau.

Trwy Iesu, mae Duw yn ein gwahodd i berthyn cyn inni gredu a hyd yn oed cyn inni ymddwyn, oherwydd nid yw ein gwahoddiad i blaid Duw yn seiliedig ar ein daioni, mae’n seiliedig ar ei ras e.

Roedd bwrdd Iesu yn adrodd stori am y ffordd drugarog mae Duw yn derbyn pob math o bobl.

Sgwn i ba fath o stori mae ein byrddau ni yn ei adrodd?