Bydd lonydd: Canllaw Syml i Amseroedd TawelSampl

Bydd lonydd: Ble mae dy Ardd?

Yn y darn heddiw, dŷn ni’n darllen am fwriad creu gwreiddiol Duw: un lle'r oedd yn cerdded ac yn siarad ag Adda ac Efa yn rheolaidd.

Mae’r ymadrodd rhyfeddol hwn yn Salmau 46:10 sy’n dweud ‘Stopiwch! Mae'n bryd i chi ddeall mai Duw ydw i!’

Mae’n wahoddiad i lonyddwch a gwybodaeth o Dduw sydd wedi atseinio drwy gydol hanes.

Y rhan fwyaf o foreau dw i'n codi, yn gwneud paned o goffi i mi fy hun, estyn fy nyddiadur, Beibl a llyfrau ac yn eistedd yn yr un gadair yng nghornel fy ystafell fyw. Dw i'n setlo i lawr ac yn cymryd yr amser i osod fy hun mewn gofod sy'n ffafriol i ddod ar draws Duw.

Dw i’n credu’n llwyr mai gweddi - ymroddiad i berthynas, cyfarfyddiad, a sgwrs â Duw - yw gwraidd popeth a wnawn. Rhoddir ystyr i fywydau digyfeiriad mewn perthynas â Duw. Tyfir y berthynas hon mewn cymuned a thrwy fod yn ddisgybl, ond hefyd trwy sefydlu a datblygu ein bywydau defosiynol personol.

Yn union fel yr oedd Adda ac Efa yn cerdded gyda Duw bob dydd, gallwn dyfu yn ein perthynas ag e trwy arfer amser tawel: i wrando’n benodol ar Dduw trwy weddi, darllen y Beibl, a myfyrio. Amser tawel yw pan dŷn ni, nid yn unig yn siarad â Duw, ond yn gofyn i Dduw siarad â ni.

Mae amseroedd tawel yn ymwneud â dod ar draws Duw. Ystyr y gair cyfarfyddiad hwn yw ‘cwrdd â’.

Mae bod yn fwriadol yn allweddol. Dechreuodd y Beibl gyda chyfarfyddiad bwriadol rheolaidd mewn lle ar amser penodol.

Fel dŷn ni wedi darllen heddiw, dechreuodd man gwreiddiol y ddynoliaeth ar gyfer cyfarfyddiad â Duw mewn gardd.

Cymerodd Duw daith gerdded ddyddiol er pleser gydag Adda ac Efa! Hwn oedd y bwriad creu gwreiddiol.

Darlunia nhw'n stopio, yn aros ac yn gwrando, yn llonyddu yn paratoi i gerdded a siarad â Duw. Dyma sut olwg oedd ar yr amser tawel gwreiddiol.

Mae angen i ni yn fwriadol greu gofod yn ein bywydau ar gyfer cyfarfyddiadau rheolaidd, lle i gerdded, siarad a gwrando gyda Duw.

Ble mae dy ardd?