Cynyddu Arweinyddiaeth gyda Doethineb BeiblaiddSampl

Do, wnest ti ddarllen hynny'n iawn. Dw i'n argymell a chredu bod angen i ni gynyddu ein harweinyddiaeth yn briodol drwy dderbyn nad oes digon o amser mewn bywyd! Dw i'n gwybod fod hyn yn wrth-ddiwylliannol i bopeth mae'r byd yn taflu atom ond gad imi esbonio. Os yw bywyd yn cael beth sydd dros ben, mae hynny dim ond am fod Duw beth sydd orau. Cymer amser i wirioneddol ystyried hyn yn dy feddwl a'th enaid. Ni ddylai ein gorau glas fynd i'n perthnasoedd daearol, patrwm gwaith, gyrfaoedd, neu ein cyllidau. Dylai ein gorau glas fynd ar ein perthynas â Duw, doed a ddelo.

Drwy'r Beibl cyfan dŷn ni'n darllen am fendith a ffafr Duw tuag atom. Ond dŷn ni'n anghofio bod Duw'n eiddigeddus ac yn dymuno perthynas ddofn â ni. Mae'r cysyniad hwn yn fyw iawn i mi pan dw i'n darllen Rhufeiniaid, pennod 12. Heriodd Paul y Rhufeiniaid drwy ddweud, "dw i'n apelio ar i chi roi eich hunain yn llwyr i Dduw. Cyflwyno eich hunain iddo yn aberth byw – un sy'n lân ac yn dderbyniol ganddo." Mae pob rhan ohonom i'w ddod yn aberth gerbron Duw. Dyma yw ein haddoliad iddo. Dylai Duw fod y peth cyntaf yn ein bywyd ac yn derbyn ein gorau glas.

O ddifri nawr, cymer olwg ar dy ddiwrnod. Wyt ti'n codi'n gynnar er mwyn gorffen dy waith gynted â sydd bosib ond does gen ti fawr ddim amser i Dduw yn dy ddiwrnod? Ydy dy flaenoriaethau gwaith yn rhoi Duw yn y cysgod? I rhyw straen mewn perthynas sy'n dy rwystro rhag treulio amser gyda Duw? #ta waeth beth yw e, dw i'n dy herio i fynd gerbron Duw, yn rhoi dy orau glas iddo fel ei fod yn gallu lluosogi a rhannu'r hyn sydd eto'n weddill i'w wneud.

Dyma beth dw i'n wybod i sicrwydd: Os wyt ti'n rhoi dy orau glas iddo, bydd Duw'n cymryd yr hyn sy'n weddill ac yn ei fendithio tu hwnt i bob amgyffred. Dim ond gyda mwy o Dduw y bydd y strygl bywyd dŷn ni'n cael ein hunain ynddo, yn cael ei ddatrys, ac nid mwy o ni ein hunain.. Cymer olwg ffres ar dy flaenoriaethau heddiw.

O Dduw, wrth imi plymio mewn i'th Air heddiw, caniatâ fi'r gallu i ble nad yw fy agenda, fy mlaenoriaethau a fy nymuniadau mewn cytgord â'th ewyllys di. Caniatâ i mi dy ras a'th ffafr, nawr, Arglwydd, i weld fel wyt ti'n gweld ac i'th Air i dreiddio i'm calon ac enaid.