Зьнішчэньне крыптаніту з Джонам Біўірам.Узор

Заклік да пакаяньня, што гэтак патрэбны ў і ад царквы сёньня, - гэта, насамрэч, заклік да таго, што нам патрэбна найбольш: сапраўдная любоў. Недахоп сапраўднае любові ў царкве пануе ў нашых служэньнях, багаслужбах і хатах у выглядзе двух скрайнасьцяў - талерантнасьць ды законьніцтва.

Ашуканства талерантнасьці ў тым, што яна можа выглядаць, як любоў. Спасылаючыся на Біблію, мы апісваем любоў як доўгацярплівую, добрую, мілажальную, паслухмяную - ды ўсімі іншымі ейнымі ўласьцівасьцямі, апісанымі ў 1 Карынцянаў 13. Аднак любоў, якую прапануе гэты сьвет, таксама можа мець шмат з гэтых ўласьцівасьцяў.

Што адрозьнівае хрысьціянскую любоў ад любові сьвету, дык гэта тое, што хрысьціянская любоў слухаецца Божых загадаў. У Яна 5:2 напісана: “Што мы любім дзяцей Божых, спазнаем з таго, калі любім Бога і трымаемся запаведзяў Ягоных.”

Тое азначае, што калі я цярплівы, добры, не зайздросны й не самахвальны, але адначасова здраджваю жонцы або наўмысна не зьвяртаю ўвагі на распусту, дык я не хаджу ў Божай любові.

Сапраўдная любоў складаецца як з праўды, так і зь любові. Праўда безь любові кіруе нас на шлях законьніцтва, які забівае. На жаль, шмат якія людзі рэагуюць на законьніцтва іншаю скрайнасьцю - яны не зважаюць на выпраўленьні ды біблійныя папярэджаньні, што зьяўляюцца надзвычай істотнымі дзеля здароўя ды ўзмацненьня царквы.

Будзьма шчырымі - мы ўважаем заклікі мужчынаў і жанчынаў да пакаяньня за недахоп мілажалю, далікатнасьці, дабрыні й любові. Але паразважай вось над гэтым: калі я бачу сьляпога чалавека, які йдзе ў накірунку да абрыву, і, напэўна ж, зваліцца зь яго й памрэ, дык любоў патрабуе, каб я гукнуў яго, каб ён зьмяніў свой кірунак!

Нашае грамадзтва і шмат якія цэрквы бачаць гэтакую шчырую любоў, якая заклікае да пакаяньня, як фанатычную ды неталерантную. Гэта здараецца, бо яны дбаюць выключна пра сваё зямное жыцьцё, а не пра вечнае.

Калі мы памятаем, што зямное жыцьцё ў параўнаньні зь вечнасьцю зьяўляецца ўсяго толькі кароткім бляскам сьвятла, дык мы пачынаем жыць па-іншаму. Дзеля таго, каб зразумець любоў, мы мусім глядзець на жыцьцё ў кантэксьце вечнасьці.

Вось любоў, якой гэтак не стае царкве. Вечная любоў, сапраўдная. Любоў, якая супраціўляецца грэху й заклікае да пакаяньня, але адначасова ёсьць цярпліваю, добраю, лагоднаю.

Ці спадабаўся табе гэты плян чытаньня? Даведайся больш у маёй кнізе Killing Kryptonite.