Зьнішчэньне крыптаніту з Джонам Біўірам.Узор

Аднаго вечару Юстын вяртаецца з працы да хаты й бачыць, як ягоная жонка Анжэла, прыгожа прыбраная, апранае пекнае адзеньне. Ён робіць выснову, што яна, пэўна, заплянавала нешта асаблівае для іх, і пытаецца, ці яму трэба таксама пераапрануцца.

Трохі зьбянтэжаная, Анжэла адказвае: “Любы, сёньня ў мяне спатканьне з Антосем. Мы павячэраем, сходзім у кіно, а потым здымем нумар у гатэлі Фэірмант. Буду дома раніцой.”

“Хто такі Антось?!” - пытае разьюшаны Юстын.

“Хлопец, зь якім я сустракалася ў школе,” - адказвае яна.

“Што?! Ты ня можаш хадзіць на спатканьні зь ім!”

“Чаму?”

“Бо мы жанатыя; у нас ёсьць забавязаньні адзін перад адным. Мы ня ходзім на спатканьні зь іншымі асобамі!” - ён кажа тое, што, як яму падаецца, зьяўляецца відавочным.

“Чакай, любы!” - адказвае Анжэла. “Ты ж мой улюбёнец. Я цябе кахаю болей за ўсіх маіх колішніх хлопцаў, але ты ж ня думаеш, што я зь імі больш ня буду сустракацца. Я зь імі блізка сябрую гадамі, дагэтуль кахаю іх і хачу праводзіць зь імі час. Што ў гэтым дрэннага?”

Зразумела, што гэта не сапраўдная пара. Цяжка ўявіць, што нехта не разумее, што шлюб - гэта адносіны выключна з адною асобаю. Вядома, ніхто з нас не пагадзіўся б пабрацца шлюбам з асобаю, падобнаю да Ажэлы, якая хацела працягваць хадзіць на спатканьні са сваімі колішнімі хлопцамі.

Але шмат хто з нас гэтак сама ставіцца да сваіх адносінаў з Ісусам.

Праз усё Сьвятое Пісьмо Бог параўноўвае нашыя адносіны зь Ім са шлюбнымі адносінамі. У Старым запавеце Бог менавіта так і гаварыў пра Свае адносіны з Ізраілем. Цікава, што кожнага разу як Бог прамаўляў да Ізраіля праз прарокаў наконт таго, як яны зьдзейсьнілі жанімскую здраду, тое датычылася ідалапаклонства.

Мы можам уяўляць сабе ідалапаклонства як пакланеньне статуям, але насамрэч, ідалапаклонства - гэта праслаўленьне. Бог паясьніў сэнс праслаўленьня ў гісторыі пра Абрагама ды Ісаака. Тут мы бачым, што праслаўленьне азначае паслушэнства.

Праслаўленьне - гэта ня нейкі павольны, прыгожы сьпеў; гэта паслушэнства. Незалежна ад таго, як мы “выступаем” у царкве, калі мы ня слухаемся Бога ў сваім штодзённым жыцьці, дык мы, насамрэч, жывем у жанімскай здрадзе, як тая Анжэла.

Як гэтакае разуменьне праслаўленьня ўплывае на тваё азначэньне хрысьціянскага жыцьця?