Die Man aan die Kruis in die Middel: 'n 7-dag Paasfees leesplanVoorbeeld

DIE KRUIS MAAK ONS OË OOP

“Toe die offisier sien wat gebeur het, het hy God geprys en gesê 'Hierdie man was werklik onskuldig'" Lukas 23:47

Ons het nie die kruis verstaan nie, tensy dit ons persoonlik verander het.

Nadat Jesus “sy laaste asem uitgeblaas het” (Lukas 23:46), beeld Lukas vir ons die reaksies uit van diegene wat die kruisiging aanskou het. “Al die mense wat saamgedrom het om die skouspel te kyk en gesien het wat daar gebeur het, het verslae huis toe gegaan" (v 48). Ja, daar was hartseer, maar toe die skouspel verby was, het hulle vertrek om aan te gaan met hul lewens. Vers 49 vertel: "Maar al Jesus se vriende, ook die vroue wat Hom van Galilea af gevolg het, het op 'n afstand bly staan. Hulle het al hierdie dinge gesien" — ons kan ons net indink wat deur hulle gedagtes gegaan het. Die treffendste en mees persoonlike reaksie wat Lukas vasvang, is dié van die Romeinse hoofman oor honderd, "Toe die offisier sien wat gebeur het, het hy God geprys en gesê 'Hierdie man was werklik onskuldig'" — of, soos die NLV dit weergee, “Hierdie man was werklik regverdig."

Hier, te midde van die duisternis van skynheilige godsdiensleiers, siniese heersers en gevoellose verbygangers, is 'n ligstraal. Miskien is die laaste persoon wat ons sou verwag om die waarheid te sien — 'n man met geen vorige verbintenis met Jesus, geen agtergrond in Ou-Testamentiese studies en geen neiging vir die dinge van God gehad het nie — het nie net begryp waarna hy kyk nie, maar persoonlik daarop gereageer . Hy het gesien “wat gebeur het” — die woorde van Jesus, die donkerte oor die hoof, die wyse van sy dood — en besef, Hier is geen gewone mens nie. Hier is 'n man wat anders is as elke ander man. Hier is 'n man wat heeltemal onskuldig is, heeltemal regverdig. Inderdaad voeg Markus by dat die hoofman oor honderd bely het dat die man aan die kruis “die Seun van God” was (Markus 15:39).

Met sy oog vir detail, lê Lukas 'n duidelike klem daarop om te sien wat aan die kruis gebeur het. Hy het waarskynlik gehoop dat sommige lesers sou onthou toe Jesus vroeër in sy bediening uit die boekrol van Jesaja gelees het: “Die Gees van die Here is op My omdat Hy My gesalf het om die evangelie aan armes te verkondig, Hy het My gestuur om vrylating vir gevangenes uit te roep en herstel van gesig vir blindes, om onderdruktes in vryheid uit te stuur" (Lukas 4:18). Inderdaad, 'n groot tema wat regdeur die evangelie van Lukas gevind word, is dié van duisternis wat deur lig binnegedring word — die verwarring en hardheid van mense se harte en verstand wat deur die bevrydende krag van God se waarheid binnegedring word.

Enige poging om Christenskap te verwoord wat die sentraliteit van die kruis ontken, kan nooit tot reddende geloof lei nie. Hoewel ons nie altyd verstaan hoe die Gees beweeg om mans en vroue te lei om wedergebore te word nie, moet ons boodskap ewig en altyd dieselfde wees: “... Christus wat gekruisig is ...” (1 Korintiërs 1:23). Dit is om die kruis te aanskou wat lewe bring vir elkeen wat reageer op die Man wat daar gehang het deur te bely wie Hy is en God te loof vir sy reddingswerk. Tensy en totdat die kruis vir ons persoonlik is, is dit nutteloos vir ons. Wanneer laas het jy bloot na jou Verlosser aan die kruis gekyk en God geprys?

• Hoe roep God my om anders te dink?
• Hoe herrangskik God my hart se geneenthede — waarvoor ek lief is? li>
• Waartoe roep God my vandag om te doen terwyl ek deur my dag gaan?