Selfs Stilte Is LofprysingVoorbeeld

Meditasie in die Kerk?

Bybelvers:

“Net by God vind ek rus, van Hom kom my redding (Psalm 62:2).

Daar is 'n ryk Christelike tradisie van meditasie. Bid in stilte, sluit die materiële wêreld uit om na die wêreld daarbo te kyk, maak die denke leeg en soek God in "die wolk van onwetendheid", soos 'n anonieme Engelse skrywer dit in 'n veertiende-eeuse boek met daardie titel gestel het. Luister om die “fluistering in die windstilte” (1 Konings 19:12) te hoor, want selfs in ons stilte kan ons God prys, soos die psalmis duisende jare gelede geskryf het: “Aan U, o God, kom 'n lofsang toe in Sion” (Psalm 65:2).

Noem dit meditasie, gebed van nadenke, gesentreerde gebed of stille gebed – noem dit wat jy wil, maar dit raak dieselfde basiese menslike behoeftes aan: om bo al die geselsery vrede te vind. Om te weet wie jy is te midde van eindelose eise aan jou tyd en die gevaarlike aanloklikheid om besig te bly. Om voortdurend te waak oor jou denke sodat jy kan keer wat jy daarin toelaat. Om meer te doen deur minder te doen.

Ek het die kerk lief. Ek aanbid al meer as dertig jaar op dieselfde plek, sing in die koor, is 'n vrywilliger by die sopkombuis, gee Sondagskool op Sondagoggende, dien op komitees en is deel van bestuursliggame. Ek glo nie my huwelik sou oorleef en floreer het sonder die ondersteuning van my geloofsgemeenskap nie. Ek sou nie ons kinders wou grootmaak sonder die ervaring om na die Skrif te luister, saam te bid, aan die jaarlikse Kerskonsert deel te neem, nagmaal te geniet, gewyde musiek te sing, kort wegbreektye te onderneem om asem te skep en daarna die intimiteit te ken wat voortspruit uit die aanhoor van 'n goed-voorbereide en goed-gelewerde preek om jou uit jou selfvoldaanheid te skud.

Ek wonder egter, Hoe gereeld maak ons tyd vir absolute stilte in die kerk? Van uur tot uur, minuut tot minuut, is ons meer geneig om net die teenoorgestelde te doen. Praat. Babbel tydens koffietyd. 'n Bybelvers te ontleed. Hardop te bid (met 'n paar tussenposes in afwagting van wat kom). Die preek te ontleed. Ontmoet in groepe om 'n geïnspireerde teks te bespreek. Aan die anderkant, halfjaarlikse dae vir stil wees of gebedsgeleenthede lok min mense; dit is nie kompetisie vir die daaglikse joga-klasse in ons gemeenskappe nie. Ons kan dit regkry om 'n rukkie saam stil te wees, maar dan praat ons oor wat die stilte opgelewer het. Wat as ons net die stilte behou en dit benut? Hoe sou dit dan tot ons spreek?

By die kerk praat ons baie oor gebed. Ons is natuurlik veronderstel om dit in ons vrye tyd te doen (vrye tyd – spreek dit nie boekdele nie?) Ons pastoor het in 'n onlangse preek 'n reël aangehaal wat dikwels aan Martin Luther toegeskryf word: “Ek het soveel om te doen dat ek die eerste drie uur in gebed sal deurbring.” Wel, wat het Martin Luther eintlik gedurende daardie drie ure gedoen? Was hy die hele tyd op sy knieë? Het hy die Skrif gelees? Het hy oor die Ons Vader gedink? Was sy oë oop of toe? Was dit sy gewone tyd vir gebed en nadenke? Was dit soos Jesus wat teen die berg op is toe Hy van die skare wou wegkom? Niemand het my ooit vertel nie.

Ek kyk na meditasie vanuit 'n Christelike agtergrond. Die belangrikste verskil is die betrokkenheid van 'n hoër mag. Ek het myself dikwels na hedendaagse skrywers gewend wat die Christelike wortels en die praktyk daarvan verstaan — Thomas Keating, Richard Rohr, Cynthia Bourgeault en Martin Laird, om net 'n paar te noem. Ek is regtig 'n beginner in vergelyking met hulle. Dan weer, meditasie is 'n welkome plek vir amateurs. Die grootste leermeesters daarvan blyk 'n nederigheid te hê van beide deel maar ook nie pouslik nie. Jy wil by hulle aansluit.

Waarvoor ek wens, is dat die kerk (my kerk, jou kerk, die kerk om die draai) iets sal aanbied wat bydra tot wat daardie mense in die meditasiekamer by die kantoor of tydens hul middag joga-klas kry. Dit is sekerlik iets wat kan gebeur. Dit kan selfs al klaar gebeur.

Reageer

Bid of mediteer jy gereeld?

Wanneer, waar en hoe bid of mediteer jy?

Gebed

Hemelse Vader, mag my gedagtes op U fokus. Mag ek al my lof en bekommernisse reguit na U toe neem.