Twyfel In GodVoorbeeld

Slopingsdag

Jy het jou probleem met die lekkasie geïdentifiseer, die persoon gekeur wat die projek gaan aanpak, en besluit jy is gereed om met die opknapping te begin. Dit is die oomblik van waarheid.

Die werkers kom in en sloop die hele kombuis, wat dit soos 'n ramp laat lyk. Op hierdie stadium wonder jy waarom jy selfs die projek aangepak het, en jy wonder bekommerd of dit ooit weer soos 'n kombuis sal lyk.

Wanneer ons agterkom dat ons in ons geloof twyfel, kan dit net so skrikwekkend wees soos 'n slopingsdag. Sodra 'n saadjie van twyfel in ons gedagtes begin groei, kan ons angstig, bang of selfs kwaad voel. Ons mag dalk gefrustreerd wees omdat ons bevraagteken wat ons nog altyd as die waarheid aanvaar het. Ons voel dalk skaam om so te voel of bang om met ander daaroor te praat.

Die feite oor slopingsdag is: dit vernietig nie die situasie vir altyd nie. Die afbreek is nodig vir die deurbraak. Jy kan nie die lekkasie net so los nie, dit sal net erger raak en muf veroorsaak. Op dieselfde manier kan jy nie jou twyfel los sonder om iets daaraan te doen of dit onuitgedruk laat nie, want dit sal net ernstiger raak en jou meer afsonder.

Hierdie proses om ons oortuigings uitmekaar te haal en ons twyfel te evalueer, kan gevaarlik, ontstellend en chaoties voel. Dit kan selfs so skrikwekkend wees dat sommige mense doodeenvoudig wegstap.

Ons dien egter 'n God wat nie vir gebrokenheid skrik nie.

In die middel van die chaos is God daar. Hy is teenwoordig. Hy is nie ver van ons in ons twyfel nie. Hy nader tot ons, en Hy sal veel eerder wil hê dat jy jou ongeloof met Hom deel as om heeltemal van Hom af weg te stap.

"God is vir ons 'n toevlug en 'n beskerming" (Psalm 46:2a). Jy gaan nie na 'n toevlugsoord wanneer dit met jou goed gaan nie. Jy gaan daarheen wanneer jy desperaat skuiling nodig het. "Hy was nog altyd bereid om te help in nood" (Psalm 46:2b) — selfs wanneer dit voel asof jy juis van jou geloof probeer ontsnap.

Wanneer ons by die punt van gebrokenheid kom, hardloop ons dus nie van God af weg nie. Ons hardloop juis na God toe en na betroubare mense toe om ons te help om ons verwarring te verwerk.

Ons sien hierdie beginsel in Petrus se reis. Daar is 'n oomblik wanneer Jesus hom toelaat om wonderbaarlik op water te loop. Maar, namate sy fokus van Jesus af na die chaos om hom verskuif, begin hy sink. Jesus gryp hom, help hom na veiligheid en vra:

“... Kleingelowige, waarom het jy begin twyfel?” Matteus 14:31.

Daardie vraag is dalk nie 'n beskuldiging nie, maar eerder 'n uitnodiging.

Wat as Jesus vir Petrus gevra het om sy diepste twyfel na Hom toe te bring, omdat Hy opreg wou weet hoekom Petrus getwyfel het? Wat as Hy nie vir Petrus in 'n verleentheid wou plaas nie, maar eerder wou wys dat Hy omgee en groot genoeg is om sy twyfel te hanteer?

Midde-in jou twyfel is Jesus naby jou. Jou twyfel diskwalifiseer jou nie. Petrus het voortgegaan om een van die mees invloedryke leiers in die vroeë kerk te word. Dus, selfs wanneer alles in jou lewe soos 'n slopingsdag voel, kan God jou twyfel gebruik om jou geloof te verdiep.

Bid: Vader, dankie dat U alles ten goede laat meewerk, selfs my twyfel. Help my om al my twyfel na U toe te bring, wetende dat U dit verwelkom en dit kan hanteer. Verwyder enige skaamte wat ek voel en bring my eerder nader aan U — my toevlug. In die Naam van Jesus. Amen.