Jesus, Ons Alles. 'n Studie Van Hebreërs

Ewige Verbond

Ken die Liefde - 'n Studie van 1, 2 en 3 Johannes

Romeine: Ervaar die Krag van Lewensveranderende Geloof

Ervaar God se almag en teenwoordigheid

Vrygespreek

Gebede wat God altyd verhoor

Seën vir jou siel

Lig -  Aangetrek Tot Die Lewe Deur Die Wonderbaarlike Lig Van God

Vrug: 'n Onvergeetlike lewe

Afrikaans 1983

<div class="version vid6 iso6393afr" data-vid="6" data-iso6393="afr">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch27" data-usfm="ACT.27.1+ACT.27.2+ACT.27.3+ACT.27.4+ACT.27.5+ACT.27.6+ACT.27.7+ACT.27.8+ACT.27.9+ACT.27.10+ACT.27.11+ACT.27.12+ACT.27.13+ACT.27.14+ACT.27.15+ACT.27.16+ACT.27.17+ACT.27.18+ACT.27.19+ACT.27.20+ACT.27.21+ACT.27.22+ACT.27.23+ACT.27.24+ACT.27.25+ACT.27.26+ACT.27.27+ACT.27.28+ACT.27.29+ACT.27.30+ACT.27.31+ACT.27.32+ACT.27.33+ACT.27.34+ACT.27.35+ACT.27.36+ACT.27.37+ACT.27.38+ACT.27.39+ACT.27.40+ACT.27.41+ACT.27.42+ACT.27.43+ACT.27.44">
 <div class="p">1Toe ons vertrek na Itali&#235; toe bepaal was, het hulle Paulus en 'n paar ander gevangenes aan Julius, 'n offisier van die keiserlike regiment, oorhandig. 2Ons het weggevaar aan boord van 'n skip van Adramittium wat by die hawens van die provinsie Asi&#235; sou aandoen. Saam met ons was Aristargos, 'n Masedoni&#235;r van Tessalonika. 3Ons het die volgende dag in Sidon aangekom. Julius was tegemoetkomend teenoor Paulus en het hom toegelaat om sy vriende te besoek. Hulle het hom van die een en ander voorsien.</div><div class="p"> 4Ons het daarvandaan weggevaar en ons is aan die beskutte kant van Siprus verby, omdat die wind teen ons was. 5Met Silisi&#235; en Pamfili&#235; aan ons regterkant het ons die see oorgesteek en Mira in Lisi&#235; bereik. 6Daar het die offisier 'n Aleksandrynse skip gekry wat na Itali&#235; toe sou vaar, en ons daarop gesit.</div><div class="p"> 7Ons het dae lank stadig gevaar en met moeite regoor Knidus gekom. Toe die wind ons nie toegelaat het om verder op di&#233; koers voort te gaan nie, het ons aan die beskutte kant van Kreta by Salmone verby gevaar. 8Ons het met moeite langs die kus op gevaar en 'n plek met die naam Mooi Hawens bereik, naby die stad Lasea.</div><div class="p"> 9Ons het baie tyd verloor, en dit het al gevaarlik geword vir skeepvaart, want dit het al begin winter word. Paulus waarsku hulle toe: 10&#8220;Manne, ek sien dat ons vaart van nou af gevaarlik sal wees en dat daar nie net groot skade aan die vrag en die skip gaan kom nie, maar ook lewensverlies.&#8221;</div><div class="p"> 11Die Romeinse offisier het egter meer waarde geheg aan die mening van die kaptein en die eienaar van die skip as aan wat Paulus ges&#234; het. 12Die hawe was nie geskik om daar te oorwinter nie, en die meeste wou liewer daarvandaan wegvaar en probeer om Feniks te bereik. Feniks was 'n hawe van Kreta wat suidwes en noordwes see toe oop l&#234;. Daar sou hulle kon oorwinter.</div><div class="s1">Die storm op see</div><div class="p"> 13'n Ligte bries het uit die suide begin waai, en die manne het gedink dat hulle hulle plan sou kon uitvoer. Die anker is gelig, en hulle het so na moontlik aan die kus van Kreta gevaar. 14Maar dit was nie lank nie toe waai daar 'n stormwind van die land af, die Noordoos, genoem die Eurakilon. 15Die wind het die skip meegesleur. Omdat dit onmoontlik was om die skip se boeg wind op te hou, het ons dit opgegee en wind af gedrywe. 16Ons het 'n bietjie beskutting gevind toe ons onderkant die eilandjie Kauda langs kom. Daar kon ons darem met moeite die bootjie van die skip in veiligheid bring. 17Nadat die matrose die bootjie opgehaal het, het hulle as noodmaatre&#235;l 'n paar toue styf onder om die skip vasgemaak. Omdat hulle bang was dat die skip op die sandbanke van die Sirtis verpletter sou word, het hulle die dryfanker laat sak en die skip sommerso laat drywe.</div><div class="p"> 18Omdat ons baie swaar gekry het in die storm, het hulle die volgende dag die skip se vrag oorboord begin gooi. 19Die dag daarna het hulle eiehandig ook die skip se toerusting in die see gegooi. 20Dae lank was die son en die sterre nie te sien nie en het die geweldige wind voortgewoed. Uiteindelik het ons alle hoop laat vaar om gered te word.</div><div class="p"> 21Nadat hulle 'n lang tyd nie meer ge&#235;et het nie, het Paulus tussen hulle gaan staan en ges&#234;: &#8220;Manne, julle moes na my geluister het en nie van Kreta af weggevaar het nie. Dan sou ons hierdie ramp en skade vrygespring het. 22Maar selfs in hierdie omstandighede vra ek julle: Hou moed! Niemand van julle sal sy lewe verloor nie. Net die skip sal vergaan. 23Verlede nag het daar 'n engel aan my verskyn van die God aan wie ek behoort en wat ek dien. 24Die engel het vir my ges&#234;: &#8216;Moenie bang wees nie, Paulus. Jy moet nog voor die keiser verskyn. En ter wille van jou spaar God in sy goedheid die lewe van almal wat hier saam met jou op die skip is.&#8217; 25Daarom, hou moed, manne! Ek vertrou op God dat alles net so sal gebeur soos Hy vir my ges&#234; het. 26Dit is so bestem dat ons &#234;rens op 'n eiland moet strand.&#8221;</div><div class="p"> 27Die veertiende nag dat ons so op die Adriatiese See rondgeslinger is, teen middernag, het die matrose vermoed dat ons naby land kom. 28Hulle het 'n dieplood uitgegooi en 'n diepte van ses en dertig meter gekry. 'n Bietjie verder het hulle weer die dieplood uitgegooi, en toe was dit sewe en twintig meter. 29Hulle was bang die skip loop op die rotse en het toe vier ankers by die agterstewe van die skip uitgegooi en gewens dit moet dag word. 30Die matrose wou wegkom van die skip af en het die bootjie in die see neergelaat onder die voorwendsel dat hulle ankers by die boeg van die skip wou laat sak. 31Paulus s&#234; toe vir die offisier en sy soldate: &#8220;As hierdie matrose nie aan boord bly nie, kan julle nie gered word nie.&#8221;</div><div class="p"> 32Toe het die soldate die toue van die bootjie afgekap en hom in die see laat val.</div><div class="p"> 33Net toe dit begin lig word, het Paulus almal aangespoor om te eet: &#8220;Vandag is dit al veertien dae dat julle in spanning wag sonder om iets te eet. 34Daarom raai ek julle aan om nou te eet. Julle het dit nodig om gered te word. Niemand van julle sal 'n haar van sy kop verloor nie.&#8221;</div><div class="p"> 35Nadat Paulus dit ges&#234; het, het hy brood geneem, God in die teenwoordigheid van almal gedank, dit gebreek en begin eet. 36Hulle het almal moed geskep en self ook begin eet. 37Ons was altesaam twee honderd ses en sewentig mense aan boord. 38Nadat hulle genoeg ge&#235;et het, het hulle die vrag koring in die see gegooi en so die skip nog ligter gemaak.</div><div class="s1">Die skipbreuk</div><div class="p"> 39Toe dit dag word, kon hulle nie die land herken nie, maar hulle het 'n baai met 'n strand gesien. Hulle besluit toe om die skip daar te laat strand as hulle kon. 40Hulle het die ankers afgekap en in die see gelos. Terselfdertyd het hulle die toue wat die stuurspane vashou, losgemaak en die voorseil gehys, sodat die wind die skip strand toe kon voer. 41Maar die skip het op 'n sandbank geloop en gestrand. Die boeg het vasgesteek en kon nie beweeg nie. Die agterstewe is deur die geweld van die golwe stukkend geslaan. 42Die soldate het besluit om die gevangenes dood te maak, sodat niemand van hulle dalk kon uitswem en ontsnap nie. 43Maar die Romeinse offisier wou Paulus red en het hulle verhinder om dit te doen. Hy het die mense wat kon swem, beveel om eerste oorboord te spring en land toe te swem. 44Die ander moes dan volg deur aan planke en ander wrakstukke vas te klou. Op hierdie manier het almal veilig aan land gekom.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Handelinge - In Sy Krag: Gister en VandagVoorbeeld

Skrif

Aangaande hierdie leesplan

Verwante Leesplanne