Psalms 144:1-15

Psalms 144:1-15 AFR20

Van Dawid. Die HERE, my rots, moet geprys word, Hy maak my hande bedrewe vir die geveg, my vingers vir die oorlog. Hy is my vertroueling, my bergskuiling, my beskutting, my bevryder, my skild, en by Hom skuil ek, Hy wat my volk aan my onderwerp. HERE, wat is 'n mens dat U hom versorg, 'n sterfling dat U hom in ag neem? 'n Mens is soos 'n asemteug, sy lewensdae soos 'n vlugtige skaduwee. HERE, buig u hemel af en daal neer; raak die berge aan, sodat hulle rook. Laat weerligte flits en dryf hulle uitmekaar; stuur u pyle en bring hulle in verwarring. Reik met u hand uit die hoogte, bevry my en red my uit die watermassa, uit die hand van vreemdes wie se monde onsin verkondig en wie se regterhande bedrieglik is. O God, 'n nuwe lied wil ek vir U sing, met begeleiding van die tiensnarige harp wil ek U besing – U wat aan konings die oorwinning gee, wat Dawid, u dienskneg, bevry van 'n dodelike swaard. Bevry my en red my uit die hand van vreemdes wie se monde onsin verkondig, en wie se regterhande bedrieglik is, sodat ons seuns soos volgroeide plante kan wees in hulle jeug, ons dogters soos hoekpilare, uitgekerf, geskik vir 'n paleis, sodat ons graanskure vol kan wees, alle soorte kos kan lewer, ons kleinvee met duisende, met tienduisende, kan vermeerder in ons oop weivelde, en ons beeste swaar dragtig kan wees; met geen bres in ons mure nie, geen veldtogte en geen gejammer op ons pleine nie. Gelukkig is die volk met wie dit so gaan; gelukkig is die volk wie se God die HERE is!