Популярні біблійні вірші з Lúcás 4

Поділитись

Ata Spiorad an Tighearna orm, De bhrigh gur ong sé mé chum déigh‐scéala do chraobhscaoileadh do na bochtaibh: Do chuir sé uaidh mé chum fuascailt d’fhógairt do na braighdeánaibh, Agus radharc do na dallaibh, Chum saoirse do thabhairt dóibh‐sean atá brúighte, Chum bliadhna fábhair an Tighearna d’fhógairt.

Agus d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leis, Atá scríobhtha, Adharfaidh tú an Tighearna, do Dhia, agus is dó‐san amháin dhéanfasse tú irbhís.

Agus d’fhreagair Íosa é, Atá scríobhtha, Ní h‐ar arán amháin mhairfeas an duine.

Agus d’fhill Íosa, lán de’n Spiorad Naomh, ar ais ó Iórnán, agus do threornuigh an Spiorad sa bhfásach é

Agus d’fhreagair Íosa, agus adubhairt sé leis, Atá ráidhte, Ní dhéanfair fromhadh ar an Tighearna, do Dhia.

Agus nuair do bhí gach cathú críochnuighthe ag an diabhal, d’imthigh sé uaidh ar feadh tamaill.

Agus do threoruigh sé i n‐áirde é, agus do thaisbeán sé dhó ríoghachta an domhain go léir, i n‐aon mhóimeint amháin. Agus adubhairt an diabhal leis, Do‐bhéarfad duit‐se an chumhacht uile sin, agus a mórdhacht: óir tugadh damh‐sa é; agus tig liom a bhronnadh ar an té is rogha liom. D’á bhrigh sin, má adhrann tú rómham‐sa, is leat‐sa an t‐iomlán. Agus d’fhreagair Íosa agus adubhairt sé leis, Atá scríobhtha, Adharfaidh tú an Tighearna, do Dhia, agus is dó‐san amháin dhéanfasse tú irbhís.

Annsin do threoruigh sé go h‐Iarúsalem é, agus do chuir sé ar bhinn an teampaill é, agus adubhairt sé leis, Má’s tú Mac Dé, caith thú féin as so le fánaidh síos; óir atá scríobhtha, Do‐bhéarfaidh sé órdú d’á ainglibh id’ thaobh, go gcumhdóchaidís thú: agus, Tógfaid ar a lámhaibh thú, Ar eagla go mbuailfeá do chos, am ar bith, i gcoinnibh cloiche. Agus d’fhreagair Íosa, agus adubhairt sé leis, Atá ráidhte, Ní dhéanfair fromhadh ar an Tighearna, do Dhia.