Besalel ve Oholiav

Allah Musa’ya İsrailliler için buyruklarını verdikten sonra tapınmak için bir de çadır yapsınlar diye söyledi. Çadırla içindekilerin ve kahinlerin (çadırda hizmet edecek Allah adamları) her şeyini anlattı. Her şey çok güzel olacaktı. Bu tapınma şeyleri yapmak için İsrail halkı çok değerli şeylerini Rab’be kurban olarak verecekti. Tapınma çadırı çok güzel olmalıydı çünkü İsrailliler çölde dolaşırken Rab aralarında yaşayıp çadırda onlarla buluşacaktı.

Tapınma çadırın her şeyi çok iyi yapılsın diye Rab bir usta seçti. Ustanın adı Besalel’di. Rab Besalel’e beceri, anlayış, bilgi ve her türlü ustalık yapabilmek için onu Kutsal Ruh’uyla doldurdu. Rab Oholıav’ı da seçti Besalel’e yardımcı olsun. Ama Rab sadece bu ikisine değil daha çok becerikli adamlara üstün yetenek verdi.

Rab hem ustalık verdi hem de ustalara işi çok güzel yapacaklarına da güvendi. Ve gerçekten işin en iyisini yaptılar. Rab onların işinden hoşnut kaldı. Her şey bittikten sonra Rab’bin bulutu inip Allah’ın şanı tapınma çadırını doldurdu. Allah’ın şanı o kadar koyuydu ki Musa tapınma çadırına giremezdi.

Gündüz Allah’ın bulutu çadırın üzerinde durdu. Geceleyin Allah’ın ateşi bulutun içinde görünüyordu. Ne zaman bulut kalkıp hareket ederse İsrailliler onu izleyip taşınırdı. Bulut durdukça oldukları yerden ayrılmazdılar.

Bazen biz düşünüyoruz ki Rab sadece vaaz edenler öğretmenler veya önderlerden hoşnut oluyor. Ama bu Rab’bin düşüncesi değildir. Rab her iman edene Kutsal Ruh’u veriyor o da herkese türlü türlü beceriler (yetenek) veriyor. Besalel’le Oholıav’ın hayatlarında gördüğümüz gibi Rab herhangi bir beceri bize verdiyse onu Rab için kullanalım diye bekliyor. Yani Rab’bin bize verdiği “ustalık” Rab’bin şanını aramızdaki insanların üzerine getirsin.