Düşmanca Bir Dünyada Yumuşak Huyluluk

"Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar." Matta 5:5

BAŞLARKEN

1095'te Papa II. Urban, Deus Vult, "Tanrı istiyor" diye haykırarak, Yeruşalim'i Müslümanlar'dan geri almak için Birinci Haçlı Seferi olarak bilinen savaşı başlattı. Aynı haçlı seferi ruhuyla, birçok fatih (Portekiz ve İspanya'dan) Hristiyanlığı Amerika'ya yaymaya çalıştı - İsa adınabaşka bir vahşet hikayesi. Otuz Yıl Savaşları (1618-1648) da akla geliyor; Katolikler ve Protestanlar savaş alanında ilkel silahlar kullanarak karşı karşıya geldiler ve milyonların ölümüyle sonuçlandı.

Bütün bunlar bizi şu soruya götürür: Hristiyan yaşamında gücün uygun rolü nedir - bu dünyada egemenliğin ilerleme aracı olan "yücelerden gelecek gücün" (Luka 24:49) seferber edilmesi mi?

PAYLAŞIM İÇGÖRÜSÜ

Yumuşak huyluluğun kalp atışı, Mesih'in hayatını feda etmesinde güçlü bir şekilde görülen Tanrı'nın özverili sevgisidir. Ama yumuşak huyluluk zayıflıkla karıştırılmamalıdır. Mantığa aykırı olarak bu özellik, Kutsal Ruh tarafından yönetilen bir güç olarak tanımlanabilir ve yeryüzünü miras alacaktır.

GÖZLEMLER

Gerçek Mutluluk, "Ne mutlu yumuşak huylu olanlara! Çünkü onlar yeryüzünü miras alacaklar" demektedir (Matta 5:5). "Miras almak" fiili, Tanrı'nın ellerimize verdiği sağlam bir sahipliğe, bir armağana işaret eder. Peki bu, yeryüzünü miras almak, ne anlama geliyor? Mezmur 37, alçakgönüllülerin ülkeyi (İsrail ülkesini) miras alacağından bahseder. Kutsanmış alçakgönüllüler, Rab'be güvenenlerdir. Öfkeden dönerler. Sabırla beklerler ve Tanrı onları Vaat Edilen Topraklar'la ödüllendirir.

Ancak metnimizde "ülke" demiyor. İsa, yumuşak huyluların "yeryüzünü" miras alacağını söylüyor. Tanrı'nın kutsaması evrenselleştirildi. Şimdi egemenlik her kabileden, dilden ve milletten insanlara ait. İlahiyatçılar Egemenliğe "çoktan ve henüz değil" diyorlar. Tam miras gelecekte olacak. Ancak kutsamalar çoktan başladı, Tanrı ile yakın bir iletişim ... temiz bir vicdan... huzur... ve ruhsal ürün dahil.

UYGULAMA

Mesih'in Egemenliği'nde, Mesih'in kilisesini yumuşak huylulukla, yani Kutsal Ruh tarafından yönetilen yumuşak bir güçle yönetmeye hazır yeterli sayıda bireye sahip değiliz. Bunun yerine, birçok kişi geri çekilip başkalarının önderlik etmesini, karar vermesini ve hizmet işini sürdürmesini bekliyor. Kilise zayıflamakta ve şeytan gülmektedir. Böyle anlarda, Mesih'in bir aslan olduğunu, aciz dinin üzerinde bir kamçı olduğunu ve izleyicilerini ruhsal savaşa katılmaya çağırdığını unutuyoruz.

Yumuşak huyluluğun ve alçakgönüllülüğün tarif edilemez gücünü görmek için kendisini çarmıhta ölüme kadar alçaltan, yumuşak huyluluğun kralı Rab İsa Mesih'e bakmalıyız (Filipililer 2). Önümüzde böyle bir vizyon varken, kilisede ve evde Ruh tarafından yönetilen alçakgönüllü bir güçle hizmet etmek için ilham alacağız. Ondan sonra, bu kadar çok çekişme içinde olan dünya, Mesih'i onurlandıran yumuşak huyluluğun yarattığı farkı görecektir.