100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Tanrı’nın Ruh’u bir işi yapmamız, bir hizmetin sorumluluğunu almamız için bizi yönlendirdiğinde, tıpkı Barnabas ve Pavlus gibi bunu yapmaya hazır ve açık olmalıyız. Kiliselerimiz de ellerini üzerimize koyup bizi bereketleyerek uğurlamaya açık olmalıdır. Çünkü önemli olan Tanrı’nın bizi nerede, hangi hizmet için kullanmak istediğidir. Bunu anlamak için de O’nunla yakın bir ilişki şarttır.

Barnabas ve Pavlus sadece bulundukları bölgede değil, birçok farklı yerde saygınlıklarıyla, Rab’be olan bağlılıkları ve sevgileriyle, öğretileriyle ün salmışlardı. Kendilerini değil ama Rab’bi yücelten bu adamlar, gittikleri her yerde Rab’bin Söz’ünü öğretiyorlardı (2Kor.4:5). Kıbrıs’a gittiklerinde bile, oranın valisi onlardan halka öğretmelerini istedi. Tanrı’nın İbrahim’e verdiği vaatten başlayarak İsa Mesih’in çarmıha gerilmesine ve ölümden dirilmesine kadar her şeyi anlatmaktan hiç çekinmediler (Elç.İş.13:17-31). Çünkü Rab’bin Söz’ünde kurtuluş olduğunu ve bu kurtuluşu herkesin alması gerektiğini çok iyi biliyorlardı. Onların bu sözleri aracılığıyla birçokları iman etti.

Tıpkı Barnabas’ın ve Pavlus’un karşılaştığı gibi engellerle, Müjde’nin yayılmasını önlemek isteyecek kişilerle bizler de karşılaşabiliriz. Ama Mesih’in sevgisini ve cesaretini takınarak Söz’ü duyurmaktan geri kalmamalıyız.     Dilara Ağabap

Sizin de karşınıza sizi korkutan engeller çıkıyor mu? Çıktığında, bunları nasıl aşıyorsunuz?