100 Günde Kutsal Kitap'ın Asıl MesajıÖrnek

Firavun İsrail halkını salıvermeyi reddetti, hatta Tanrı’nın İsrail’le ilgili planına ve Tanrı’nın varlığına bile meydan okudu. Tanrı’nın İbrahim’le yaptığı antlaşma İsrail halkına yönelik vaatleri içerir; hatta Tanrı Mısır’da geçirdikleri bu dönemi onlara önceden bildirmiş ve onların vaat edilmiş toprakların sahipleri olacaklarına dair söz vermiştir. Tanrı’nın bu vaatlerini gerçekleştirmesini engellemeye çalışan firavunun zaten inatçı olan yüreği açığa çıkarılır ve daha da nasırlaştırılır.

Belaların hepsi doğal olayların bir araya gelmesiyle oluşur ama hepsi Yahve’nin kontrolündedir. Oluşumları ve zamanlamaları bu olayların birer mucize olduğunu gösterir. İlk mucize sarayda yaşanan basit bir olaydı (değnek yılan oldu, büyücülerin yılanlarını da yuttu) ama belalar gittikçe Mısır’ı ve kaynaklarını mahvedecek kadar güçlendi. Bu belalar üç şey öğretir; ilki, Tanrı’nın sadece belirli bir yerde değil, her yerde etkin olduğudur. Yani kendisi sadece İsrail’in Tanrısı değil, ulusların Tanrısı’dır ve Mısır’da gücünü gösterebilir. İkincisi, Mısır’ı yargılarken kendi halkını koruyabilir. Belalar Mısır’ı mahvederken İsrail halkına hiç zarar vermez. Son olarak Tanrı’nın Mısır’ın putlarını yenebilecek kudrete sahip olduğudur. Belaların çoğu Mısır’ın ‘putu’na yöneliktir. İlginç bir gerçek öğretilir burada. Tanrı yargılar aracılığıyla kurtarır. Bu yargıların çoğunlukla ‘adım adım’ gerçekleştirildiği görülür ve insanlara tövbe fırsatı verilir. Her bela öncesinde firavunun tövbe fırsatı vardı ve hepsini reddetti. Zaten inatçı olan yüreği (3:19) Tanrı’nın müdahalesiyle daha da nasırlaştırıldı (4:21’de başlar); böylece onun yüreğinin zaten seçtiği son daha da kesinleştirilir.
                                                                                                    Ken Wiest

Kutsal Kitap’ta önemli bir tema vardır: Yargılama aracığıyla kurtuluş sağlanması. Burada bu nasıl gösterilir? Kutsal Kitap’ta bu temayı içeren en belirgin örnek nedir?