Hanapin Ang Kaligayahan Kay Cristo – Serye 4Halimbawa

Mga paraan para maging masaya

Na ayon sa kaloob na tinanggap ng bawa't isa, ay ipaglingkod sa inyo-inyo rin, na gaya ng mabubuting katiwala ng masaganang biyaya ng Dios; (1 Pedro 4:10)

Ilang taon na ang nakalilipas, isang 6 na taong gulang na batang lalaki mula sa lungsod ng Oregon ang nagdusa ng 85% na paso sa kanyang katawan. Napakalubha ng kanyang kondisyon kaya't sumuko na ang ilang mga doktor, at ayaw siyang tanggapin ng isang ospital dahil inakala nilang tiyak na mamamatay ang bata.

Gayunpaman, ang kanyang buhay ay iniligtas ng walong matapang at tapat na tao - ang kanyang mga magulang, tatlong nars, at tatlong doktor. Ang mga nars ang tunay na bayani sa dramang ito. Matapos huminto ang ibang mga nars, ang tatlong babaeng ito ay tumagal ng walong oras sa tungkulin para alagaan ang bata, sa proseso ng skin grafting, operasyon, isang kritikal na sandali kung saan muntik nang mamatay ang bata, at ang recovery period na napakahirap at mahaba. Nagsimulang hindi nagustuhan ng bata ang mga nars dahil inaakala niyang sila ang nagdudulot ng sakit sa kanya.

Ang silid ng mga bata ay parang bilangguan, na may sukat na 12 talampakan x 12 talampakan. Nakasara ang pinto ng kwarto, nakasara ang mga bintana at kurtina, at ang init na nagmumula sa lampara ay nagsilbing kumot. Ang halumigmig sa silid ay napakataas na ang mga dingding ng silid ay nabasa ng hamog, at ang hangin ay napuno ng amoy ng sinunog na katad at mga dressing na may mantsa ng chlorine.

Ang mga nars ay nanatili kasama ang bata na nakasuot ng damit, maskara, headgear, at guwantes na parang naka-duty sila sa operating theater. Sa loob ng isang oras, pawisan na ang kanilang mga katawan. Sa loob ng 14 na buwan, ibinigay ng mga nars na ito ang lahat ng mayroon sila para sa batang ito. At isang araw, ang batang ito sa wakas ay bumangon sa kama at naglakad.

Ito ay isang kamangha-manghang araw! Ang mga nars ay binayaran para sa kanilang mga pagsisikap. Napuno sila ng ibayong kagalakan matapos labanan ang tukso na huminto sa loob ng 14 na buwan; sinasabi nila sa isa't isa na susubukan nilang muli.

Ano ang dahilan kung bakit sila nasisiyahan sa kanilang trabaho? Maaaring sabihin ng isa na ito ay dahil nakahanap sila ng paraan upang mapagsilbihan ang isang taong nangangailangan. At kaya, nakamit nila ang isang mahalagang bagay. Tulad ng sinabi ng American Educator na si Booker T Washington, "Ang pinakamasayang tao ay ang mga taong nagtatrabaho ng higit para sa iba."

Sinabi ng isa, "Madaling kumita ng pera... ngunit mas mahirap gumawa ng pagbabago. Pero yun ang paraan para maging masaya. "

Pagninilay: Isang paraan upang magkaroon ng kasiyahan sa buhay ay kapag tayo ay naglilingkod sa mga tao nang may katapatan. Sa ganoong paraan, ang bawat sakripisyo natin ay magdudulot ng mga ngiti sa ating pinaglilingkuran, at ang ating puso ay mapupuspos ng tunay na kagalakan dahil dito.

Tandaan ngayon na ang buhay Kristiyano ay hindi isang tawag sa kaligayahan - ngunit isang tawag sa pagsasakripisyo sa sarili at pagkaalipin.

(Anonymous)