JOB 6:1-15

Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi, Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, At ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama. Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: Kaya't ang aking pananalita ay napabigla. Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, Ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; Ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin. Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain? Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog? Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; Mga karumaldumal na pagkain sa akin. Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; At ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi! Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; Na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako! Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; Sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal. Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis? Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso? Di ba ako'y walang sukat na kaya, At ang karunungan ay lumayo sa akin? Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; Kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat. Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, Na parang daan ng mga batis na nababago