พิชิตความซึมเศร้าตัวอย่าง

       หลายครั้งในฐานะคริสเตียน เรามักเชื่อว่าเราควรจะ “เข้มแข็งมากกว่านั้น” บ่อยครั้งจากคำสอนที่ผ่านมา หรือจากความไม่เข้าใจ เรายอมรับว่าคริสเตียนไม่น่าจะตกอยู่ในสภาพที่เศร้าสร้อย หรือหมดหวัง ในอีกด้านหนึ่ง ผู้ที่ไม่เชื่อมากมาย กลับรู้สึกเหมื่อนกับว่า ถ้าพวกเขาไม่เชื่อในฤทธิ์อำนาจที่เหนือกว่า หรือไม่ดำรงชีวิตอย่างถูกต้อง พวกเขาก็สมควรที่จะจมปลักอยู่ในความมืดมิด บางครั้งเราก็อับอายที่จะพูดถึงความรู้สึกเศร้าโศก ความสิ้นหวัง และความซึมเศร้าที่ลึกล้ำดำดิ่ง และที่ทำให้เรื่องมันแย่ลงไปอีก ถ้าผู้เชื่อด้วยกันบางคน กลับปรักปรำเราว่าไม่ได้แสวงหาพระเจ้ามากพอ หรือยังคงมีความบาปในชีวิตอยู่ด้วย 

       ผลก็คือ เราจะเก็บการดิ้นรนต่อสู้นี้ไว้เป็นส่วนตัว และไม่เคยได้รับประสบการณ์แห่งสันติสุข กับความชื่นชมยินดีภายใน ซึ่งพระเจ้ามีไว้ให้เรา เราอาจเห็นได้ลาง ๆ เกี่ยวกับหนทางของเราข้างหน้า แต่ก็ไม่อาจจะชื่นชมยินดีกับแต่ละวันได้ ดังนั้น ผู้คนมากมาย โดยไม่เกี่ยวข้องกับเบื้องหลังความเชื่อทางศาสนา พวกเขาจะไม่สังเกตุว่าพวกเขาต้องการการเยียวยารักษาทางอารมณ์เลย

      ข้าพเจ้าเรียกความบกพร่องในความรู้ ขาดการรับรู้ และความไม่เข้าใจเหล่านี้ว่า ฉากกำบัง การฝึกฝนที่จะปกปิด ความเจ็บปวดทางอารมณ์นี้ จะทำให้ทางไปสู่จุดหมายปลายทางข้างหน้าของเราช้าลงไป หรืออาจเป็นการทำร้ายตนเองหากมันไม่ได้รับการแก้ไขใด ๆ ในพระคัมภีร์บอกเราให้รู้ถึง ผลของความเจ็บปวดในชีวิตของบางคนเหล่านี้ จะกลายเป็นความทุกข์ยากที่ต่อเนื่องไปถึงหลายชั่วอายุคนด้วย ซึ่งพระคัมภีร์ได้เรียกมันว่า “จิตใจที่แตกสลาย” ดังเช่น เอลียาห์ ผู้เข้มแข็งมากในพระเจ้า ก็มีจิตใจแตกสลายและร้องขอความตาย ดาวิดก็ใจแตกสลาย จนอยากที่จะตาย ซาอูลก็ทุกข์ระทม ใจแตกสลายจนอยากที่จะตายเช่นเดียวกัน

       ข้อสำคัญคือ ความซึมเศร้าไม่ใช่เรื่องใหม่แต่อย่างใด มันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเก็บซ่อน หรือความอับอายที่จะต้องปกปิดอีกต่อไปแล้ว ข้าพเจ้าเชื่อว่าพระคัมภีร์ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับ ความซึมเศร้าที่บุคคลในพระคัมภีร์เหล่านี้ได้ก้าวผ่าน เพื่อแสดงให้เราได้เห็นว่า คนของพระเจ้าอาจมีประสบการณ์ทางอารมณ์ที่ตกต่ำได้ แต่เราก็ได้เห็นว่าพระเจ้าจะทรงฉุดดึงเราให้ผ่านพ้นไปเช่นกัน พระวจนะของพระเจ้าบอกว่า วิธีการหนึ่งที่จะเริ่มต้นการเดินทางไปสู่การเยียวยารักษาก็คือ การอธิษฐาน และจดจ่อที่พระเจ้า—ผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ผู้ทรงสามารถและจะทรงรักษาความคิดจิตใจเราให้มีสันติสุข ถ้าเราคิดถึงพระองค์ตลอดเวลา ใคร่ครวญพระวจนะ แม้ว่าไม่รู้สึกอยากจะทำ สรรเสริญพระเจ้าอย่างไม่หยุดยั้งเพื่อความก้าวหน้าของคุณเอง แม้ว่าจะยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เลย คุณกำลังก้าวเดินไปด้วยความเชื่อ หันไปสู่การอธิษฐาน และพระวจนะของพระเจ้า ยอมให้พระเจ้าทรงรักษาพระสัญญาของพระองค์กับคุณ